Bedenimle birlikte olmak çok zor. Zihnim ve duygularım hayat kavramına tek başlarına alışabiliyor. Ancak bedenin yaşam ritüeli işin içine girince büyük bir travma.
Organ bir insana verilmiş en büyük günahtır.
karşı durmamaktır. düşüyorum, kalkıyorum, hata yapıyorum, ders alıyorum, sevinip, üzülüyorum... hepsinin hayatın gerçekleri olduğunu kabul ettiğimden beri, elimden geldiğince iyi olmasına çabalayıp, başedemediklerime tevekkül ediyorum. böylesi daha az yoruyor.
çişini tutarsın ya ha akıttı akıtacan işte o modda gidiyor hep bir telaş bir de belli etmeme durumu sabit bir duruş yol hayatın belirli dönemlerinde farklı duruşlar sergilemek durumunda kalabiliyor insan.
çişini tutarsın ya ha akıttı akıtacan işte o modda gidiyor hep bir telaş bir de belli etmeme durumu sabit bir duruş yok hayatın belirli dönemlerinde farklı duruşlar sergilemek durumunda kalabiliyorsun öyle işte.
