aklin kayarsa ellerinden
sen alisirken
tam severken
gokyuzune bak
bak da soyle
yildızlarin en kuskunune
uc adim at sonuca dogru
ayrilisa, sevene dogru
sevdiklerin, acilarin
tatli evin, cocuklarin
sahibiysen
tuzak bunlar
unutmaksa intikamin unuttugunu da unutmaksa
kanla da terle de yazsan da farketmez
sulara yazdiysan eger
bilemezsin, sevemezsin
gormezlerse seni hic
yenemezsin, duyamazsin, bulamazsin
gormezlerse seni hic
olamazsin
orta yaşlar yakın artık
belirdi tek tük beyazlar
ne çok zaman harcamışım meğer
şimdi ne koparırsam kar
dünya işleri beklesin
dinlensin biraz telaşlar
kaçırmadan trenleri
küsüp bizi terk etmeden aşklar
dost gördük düşman gördük
alıştık haliyle
direndik istikbal hayaliyle
hayat biraz da tesadüf bu yüzden
insan daha çok sevişmeli yariyle
ömür geçiyor güzelim hadi kalbini dinle
esas işimiz yaşamak olmalı ille de ille
fazlasında gözüm yok hiç
dünya malı en nihayet
ne ağır kayıplar verdik lakin
kopmadı ya kıyamet
mülkiyetsizim sevgilim
yüksüzüm hükümsüzüm
küçük şeyler de sevindirir beni
mesela biraz nezaket
Between the iron gates of fate,
The seeds of time were sown,
And watered by the deeds of those
Who know and who are known;
Knowledge is a deadly friend
When no one sets the rules.
The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools.
