Kahveci: Tayfan değil, dostun değil, akraban değil ne diye arka çıkıyosun bu adama, anlamayamadığım nokta bu.
Reis: Kaç şeker?
Kahveci: Şekersiz içiyorum.
Reis: Babam taksiciydi. Bir gece saat 3 ya da 4'te bir sokaktan geçmek zorunda kalmış. Yirmi sene önce. Dar bir sokakmış. Karanlık, ancak bir tek aracın geçebileceği dar bir sokak. Sokağın ortasında bi masa varmış. Masanın başında da bi adam. Ne yapıyormuş biliyor musun? Çorba içiyormuş. işkembe ya da kelle paça. Sarımsaklar, sirkeler, biberler...
Kahveci: Meğer baban bir sirke düşmüş de haberi yok.
Reis: Tam bir masa. Her neyse, babam taksiden inmiş. Adama ne yapıyorsun? demiş. Adam hiç cevap vermemiş. Çekmiş tabancayı bang.
Kahveci: Bang
Reis: O yüzden ne zaman dar bir yola girsem, o yolda bir masa, masada da çorba içen birini görsem geri vitesine alıyorum.
Eğer sizden sokakları süpürmeniz isteniyorsa;
Michelangelo'nun resim yaptığı ,Beethoven'in beste yaptığı ya da Shakespeare'nin şiir yazdığı gibi süpürün.
O kadar güzel süpürün ki herkes durup burada dünyanın en iyi çöpçüsü yaşıyormuş desin...
Martin Luther King
