Koşma yorulduysan, anaforda boğulduysan
Sen de korkuyorsan yalnızlıktan
Bilme istemiyorsan, bir an bile gülmüyorsan
Sen de sıkıldıysan yalanlarımızdan.
belki de başucumda arzu ettiğim ölüm, hangi yakin zamanda öleceğim kim bilir? ufkumda batan güneş
bu sabah doğacak mı kalben ne kadar dertli olacağım, kim bilir?
istediğin kadar konuş benimle
istediğin kadar yalan söyle
Beni ben yapan içimdeki sesleri susturamazsın
içine girdiğin küçük kaygan deliği
Yeni ve büyük bir dünya mı sandın ?
istersen bir aynayla yardım edeyim ama umursamazsın *
bu kalp benim değil mi
severim severim
canım nasıl isterse
gezer eğlenirim
her günüm mutlu benim
kim ne derse desin
canım nasıl isterse
gezer eğlenirim
hür doğdum hür yaşarım
kime ne kime ne
kölemiyim sana ben
ay sana ne sana ne
zararım kendime
kime ne kime ne
sen bak kendi derdine
sana ne sana ne...
Güneş her akşam batıp hergün doğuyorsa
Çiçekler solup solup tekrar açıyorsa
En derin yaralar kapanıyorsa
En büyük acılar unutuluyorsa
Neden korkulur hayatta söyleyin bana
ben neden hep aynı kalayım söyleyin bana
Elbette bazen çiçek açıp bazen solacağım
Elbette daldan dala konup sonra uçacağım
Elbette bazen hızla dönüp bazen duracağım
Elbette bazen söyleyip bazen susacağım
inanmadım asla inanamam
Herşeyin bir sonu olduğuna.
Ya dışındasındır çemberin
ya da içinde yer alacaksın
kendin içindeyken
Kafan dışındaysa
Çaresi yok kardeşim
Her akşam böyle içip, kederlenenip
Mutsuz olacaksın
Meyhane masalarında
Kahrolacaksın
