ilk akla geleni asker uğurlaması olan insanı canından bezdiren adetlerdir.
aslında güzel bi şeydir asker uğurlaması. davulla zurnayla vatan evlâdını vatan borcu ödemeye göndermek naif hoş bi davranış.
gel gelelim son 15-20 sene içerisinde bu hadise başka bi boyut kazandı. gece 00.00'da 10 tane araba sloganlar eşliğinde sokak aralarında zattara zattara kornaya basarak ve dahi degman degman havaya sıkarak beyin skertiyorlar.
yaşlı mı var, hasta mı var, bebek mi var.
lan ben hanımla birlikte bebeği uyutmak için bi saat debeleniyorum, ayakta sallamalar, battaniyeye koyup salıncak yapmalar, hamak yapmalar, pişpişlemeler. sonra zattara zattara dü düüüüt düt düt düt diye geçen 25 tane badonun yediği herze yüzünden ertesi gün işe nal gibi kafayla gidiyorum.
işte böyle adet olduğuna olacağına küfrettiren geleneklerdir.
köylük yerde münasip iken şehir hayatı ile birlikte çekilmez olan adetlerdir.
köyünde bütün köy düğün dernek kurulduğunda mis gibi eğlenirken, şehirde her cumadan pazara, aynı mahallede bütün yaz boyunca en az 3 düğün olması insanın sabrını biraz zorlar.
hele sabaha kadar çalışmış ve öğleden sonra yeniden işe gidecek ve o 3-4 saatte uykuya deli gibi ihtiyacı olan eşinizin yüzündeki mutsuzluğu görünce...
