dün gece bitirdim. düşündürücü pek çok inançsal tartışmaları bir arada göstermiş ve türkiye'de ki pek çok insanı tasvir eden bir başkahramana sahip. bildiğiniz şeylerin dile getirilmesi gibi bir şey olsa da hepsinin bir arada derlenmesi de iyi bir iş tabi. fakat kitabı takip ettiren başkahramanımızın sebep olduğu bir "skandal". ne yazık ki tüm her şey son 25-30 sayfaya apar topar sıkıştırılıyor ve tüm kitabı okutturan o skandal etki yaratmıyor. sonunda yeni bir çıkarım da olmuyor. içindeki nefis tanrısal muhabbetlere rağmen yeni bir bakış açısı ortaya çıkmadığını görüyorsunuz. (Film olsa tadından yenmez bence diyorum ayrıca.)
T: biraz hayal kırıklığı ama herkesin de kesinlikle okuması gerektiğini düşündüğüm bol zıtlıklar olan elif şafak kitabıdır.
Elif şafak anlatımından uzak bir roman. Elif şafak tadı alamadım. Nerde o aşk romanındaki yoğun dil? Havvanin üç kızını okurken, Ayşe kulin mi okudum elif şafak mı okudum karıştırdım. Her zaman söyledim ve yine söylerim. Aşk romanına aşık oldum. Siyah sütte anneliğin ne kadar zor, ama bir o kadar güzel olduğunu öğrendim. Baba ve piç şişirilmiş bir balon. iskender fiyasko. Ustam ve ben hürrem sultan ve kanuni popülerliğinden yararlanip yazılmış roman. Ama o da fiyasko. Pinhan ayrı hayal kırıklığı.
Benim eleştirilere rağmen çok beğendiğim kitap. Beş saatte bitirdim kendisini, akıcı ve sürükleyici oldukça. Olay kurgu değil okuyanı düşünmeye keşfetmek. Kendimi baş kahraman peride buldum, içimden geçirdiğim bir çok düşüncenin aslında çağımız aydınlarının yeni problemleri olduğunu fark ettim. Beni aydınlatmış kitaptır, inanç konusunda sarsıntılar yaşayan, varlık ve din felsefesi seven kimseyi pişman etmeyecektir.
