1.
-
fazıl hüsnü dağlarca'nın ilk şiir kitabıdır. çok da güzel bir şiirdir, diğer bütün şiirleri gibi..
HAVAYA ÇiZiLEN DÜNYA
Yalnızlık sabahların yaşadığı yalnızlık;
Suların içindeki ışıklar kadar ılık.
Hüzün, o mısralardan dudakta kalan hüzün;
ikindi üstlerinde aydınlığı gündüzün.
Uykular, ilk gençliğin gündüz gibi uykusu,
Vücudun balık olup içinde yüzdüğü su.
Sessizlik geceleyin yolcusuz sokaklarda;
Sükûn dalgalarının ortasındaki ada.
Ruha uzak bir şehir içinden gelen rüzgâr,
Ayrılıktan önceler, ayrılıktan sonralar.
Müzelerde o ölü zaman, o gölgesizlik,
Yüze değen eskilik, sonsuzluk, kimsesizlik.
O kadar siliktir ki bir bayram günü şiir,
Uyurken akla gelen son hayaller gibidir.
Hayatın oyundaki sükûna değen sesi
Çocuklukta her yeni sınıfın o ilk dersi.
Müzikten sonra içi dinlemek uzun uzun:
Bir resimdeki davet, bir heykeldeki sükûn
Öyle sevgililer ki bir kere görülmüştür,
Hatıraları ömrün gecelerince yürür.
Duyulan sılasile sezilen o beldeler,
Geçer yelkenler gibi enginden birer birer.
Dudakların habersiz söylendiği şarkılar:
Vücudun ağaçlardan önce duyduğu bahar.
Çiziyorum havaya dünyamı bir çiçekle
Ve hayran bakıyorum bu rüya gibi şekle!
