altıma sıçana kadar gülmeme neden olacak olayın hazırlık aşamalarında söylenmiş söz. çünkü o sözü söylerken kendini o büyük patlamaya motive etmekteydi sabri bey efendi. bir nevi intihar bombacısı psikolojisi içerisindeydi yani. ve türk tv tarihinin en abes ve trajikomik anlarından biri çıktı bu patlamadan. yarabbi o yerde yuvarlanışı, tarık mengüç'ün kaçışı falan..hakkatten tam bir bomba. demeyim demeyim diyorum da işte (bkz: yurdum insanı)
uzun zamandır bu kadar güldüğüm bir olay hatırlamıyorum.
böyle bir hareketi yapabilen insanın psikolojisi ne olabilir diye düşünüyorsunuz ister istemez. adam sırf reklam olsun diye kendini bu kadar komik duruma düşürmüş olabilir mi? yoksa gerçekten havada durma ihtimali olduğuna inanarak mı patlatmıştır bu bombayı. vallahi özeniyorum bu denli sıyırmış olmaya.
bir de allah için senelerdir ekranda olmak esra ceyhan a bir soğuk kanlılık kazandırmış. tarık mengüç ün götü üç buçuk atarken kadının kılı kıpırdamadı.
en çok hangisine güldüğümü bilemediğim komedi. allah seni inandırsın sözlük 10 dakikadır aralıksız gülüyorum. adamın "allah" diyip yerlerde topaç gibi yuvarlanmasına mı güleyim? adamdan korkan tarık mengüç' ün stüdyoda depar atmasına mı güleyim? esra ceyhan' ın sanki mantıklı bir açıklaması olabilirmiş gibi adama " sabri bey ne yapıyorsunuz?" diye sormasına mı güleyim? yoksa stüdyoda konuşan zat ı muhteremin "ben halep te yetmiş arşın atlıyorum" demesiyle adamın zıplamasını aynı ana denk getirmesine mi? yok dayanamıycam sözlük daha fazla yazamıyorum karnıma ağrılar girdi.***
