Ortaokulda hoşlandığım çocuk moralimin bozuk olduğu bi gün çikolata almıştı bana.bende yedikten sonra bi kağıda o günün tarihini yazıp paketin içine koymuştum.hala duruyor ya.
Kırık bir pena ve yine aynı kişiye ait bozulmaya yüz tutmuş bir uçlu kalem. Şimdilerde ben ölünceye kadar yanımda olacak birini arıyorum. Öldüğümde bu hatıraları sahibine ulaştıracak biri olmalı.
Bir eşyaya mana yüklemeye asla alışamayacağım. Ruhları olduğunu hissedip onlara nazik davranmamın çılgınca olduğunu kabul etmek bile daha manalı geliyor bana.
gittiğim her sahilden birer taş alırım. canım sıkılınca o taşları hangi sahilden aldığımı hatırlamaya çalışır kendi kendime hafıza oyunu oynarım. annem bana arda kural mısın oğlum sen deyip takılıyor ama olsun.
