bir zamanlar yaplan tercihlerin geri dönüşlerini/bildirimlerini değerlendirdiğimizde, elimizde artıdan çok daha fazla eksi oluyorsa, dün "tercih" olarak adlandırılan şeyin adı bugün "hata" oluyor.
her sabah 10 kere dinlemeden kendime gelemediğim müthis bir beste. üstüne de sezen aksu- sende benim kadar gerçekleri görüyorsun ekiyorum. tadından yenmiyor.
bu şarkıyı uzunca bir süre ebru gündeşin sandım. sezenin olduğunu öğrendiğim ve dinlediğimde, ebru gündeş'te olmayan, samimiyetin hakkını sezenin nasıl verdiğini duydum ve sezene olan saygım teplerden biraz daha tepeye çıktı. şarkıyı dinlediğim zaman, söyleyen kişinin hakikaten bu duyguları hissedip hissetmediğini sorgularım. be kardeşim ebru gündeş'te alamıyorum bunu, söylüyor ama söylemek için söylüyor. ama bir de hayal ediyorum sezeni, bu şarkıyı yazarken. ne kadar eminim bu sözleri sapına kadar hissettiğine, işte bundan dolayı o çok büyük, o bundan bu kadar aşık olunası.
sana yanışım...
sana kanışım...
aldanışım
ve
sensiz olamayışım,
hata...
biliyorum...
ama ben hala
sana aldanıyorum...
kandırılıyorum...
biliyorum,
hata...
