insanın başına gelebilecek en kötü şeymiş ben bugün bunu öğrendim. Saat öğlen 3'ten beri ateşim var, içim dışıma çıkacak kadar kusuyorum, başım çatlıyor ve tek başıma ölüyorum resmen. Şu yazıyı bile zor yazıyorum gözlerim sulandığından.
Ölüm fermanıdır.
O kadar hastayım ki anlatamam, Şuan da ateş gibi yanan gözlerimi araladım ve öyle yazıyorum.
Dunden beri ateşim var içmediğim cay corba ilac kalmadi ezofelin sarimsak, yogurt, sehriye, iskembe bile ictim onuda dışardan söyledim. baska ilçeden. Bahşiş falan derken iyice eksiye düşürdü bu himina koyduğumun gribi. Gibiliyim bu hastalığı meydana salan hoşafları. Tylol Aferin Majezik Ne zıkkım varsa attım. En sonunda bi arkadaş sogan ye dedi. içinde volkan olan bu karna nasil sogan atacam bilmiyorum. Ya bu ateş beni alacak ya ben atesi alicam. 38,6 olmus havaleye gecircem oha ben dusa gittim.
Olur öyle bazen, duygusal oluruz fazladan. Herşeyin fazlası zarar. Mikrobun, dostun, duygunun, yalnızlığın. Her bir yalnız geçirilmiş hastalık evresi daha güçlü olmamı sağlar. insanlara da gidip köpek gibi ölüyorum diyemem. Onlar da uzaktan uzağa selam vermekle anlamaz zaten. Paşalar gibi yalnız yatarım koca hafta ve geçer gider. Şu ana kadar benimle ilgilenen olduğunu görmedim.
