Vasiyetini okuyunca çok duygulandım.
Bizim toplumdakilerin hoşuna gitmez ama ... ışıklar içinde uyu harun kolçak.
"
VASiYETiM
Bütün organlarımı bağışladığım için büyük ihtimalle öldüğümde beni size poşetle verecekler. O yüzden fazla kurcalamayın.
Cesedimi o poşetle toprağa gömüp üzerine bir ağaç dikilmesini istiyorum.Mezar taşı isim falan istemiyorum.
Ne cenazemde ne de sonrasında 3 üydü 7 siydi 40 ıydı gibi bahanelerle yemek falan vermeyin yok şunu çok severdi yok canı için yiyelim gibi saçmalıklarla karnınızı şişirmeye bahane aramayın. Siz etli pide yiyin diye ölmedim ben.Benim canım için yediğiniz her lokma boğazınızda kalır. Bilesiniz.
Öyle mevlit falan bahanesiyle hatim indirmeye arkamdan iyiliğim için dua falan etmeye kalkmayın, yaşarken yapmadığınız iyiliği ölünce yapmaya kalkmayın.Yemem.
illa birilerine yemek vermek isterseniz sokak hayvanlarına verin.(bu en net isteğimdir.)
Benim malım kıymetlidir hiçbir eşyamı bir tanıdığa vermeyin.giysilerimi aşevine yada sosyal hizmetlere verin. diğer eşyalarımı atın yada yakın.Benden geriye hiçbişey kalmasın.
Beni tanıyanlar iyi bilir ki biraz fazlaca açıksözlüyümdür.
O yüzden gönlüm ister ki hepinizden önce öleyim. Sonraya kalıpta kimsenin ölüsüyle falan uğraşamam.
Arkamdan istediğiniz kadar atıp tutabilirsiniz artık.rahat olun. sizinlemi uğraşacam. ne güzel ölmüşüm.
Ve... evet. hayvanları insanlardan daha çok seviyorum Aha buda kapak olsun
LÜTFEN DiKKATE alınsın "
Sanatçı olarak çok sevmediğim(tarzım değil) ama vasiyetiyle takdir ettiğim insan. Resmen örnek aldım şuan. Öleceğim zaman arkamda bırakacağım vasiyette ilham kaynağım olacak gibi.
Mekanı cennet olsun.
Geçen sabah serviste gir kanıma adlı başyapıtını dinliyordum.
Kendi kendime bu adam nasıl 62 yaşında, hiç göstermiyor dedim.
Adam bu gece hayatını kaybetti.
Işıklar içinde uyusun.
90'lı yıllar benim 10'lu yaşlarıma denk gelir. Hayatı anlamaya, aşkı tanımaya başladığım yıllar. işte tam da bu dönemde bize sevgi dolu parçalar üreterek güzel duygular aşılayan Harun Kolçak ve onun gibi iyi yürekli sanatçılarla büyüyebildiğimiz için çok şanslıyız. Ve bu insanların bizim iç dünyamıza katkıları için üzerimizde belki de hakları var. Bu özel isimleri unutmamak, onların eserlerini yaşatmak ve bugünkü kültürel değişimin etkisiyle pek yapilamayan o duru duygularla yazılmış şarkıları yeni nesillere aktarmak dileğiyle.
Kalbim hizla hizla atiyor, ellerim seni seni ariyor...
En guzel hep sizin sesinizden kalacak. Hep icim titreyecek, "boyle bir sarki yok ya" diyecegim kendime. Sonra derin bir huzun kaplayacak icimi. Iyi ki dogmussunuz, bu dunyada var olmussunuz ve inaniyorum ki artik her yerdesiniz.
Sigaram gibisin, en tutkulu keyfimsin, yanimdayken ozluyorum, dumanin yakiyor...
Allah rahmet eylesin. Harun bey abimiz Kibar nezih bir sanatçıydı. Etrafında Sevilen sayılan bir insandı. Allah taksiratını affetsin. Ölüm mutlak. Hepimizin dünyası değişecek. Bakalım bizim akıbetimiz ne olacak bilmiyoruz. Allah sonumuzu hayır getirsin.
