7 kitabını birden okudum evet, aha çocuk kitabı diyenlere 1200 sayfalık çocuk kitabı mı olur, bence sen de en azından 200 sayfalık birşeyler okusan iyi edersin türünden laflar edebilirsiniz, sinirinizi içinize atarak, ve karşınızdakine aCIMA HiSSiNi.
HARRY POTTER KiTABI OKUMAYAN - ALTINI ÇiZiYORUM- izlemeyen değil ''okumayan'' insanlara acıyorum.
30 senelik hayatımda - okumayı seven biriyim- -ehe biraz da yazmayı * - beni benden alan, beni en çok eğlendiren kitaplardı.
ne anlıyosun , ne öğretiyor, sana ne veriyor bu kitap diye dünya ahiret işini bırakıp harry potter okuyan adamla uğraşmak insanlara zevk verir olmuş. arkadaşım bana iyi vakit geçirtiyor, kendimi bile unutuyorum yetmez mi?
insanın gözleri satır okumaktan görmez olurmuş bunu öğretti bu kitap bana.
mutlu oluyorum okurken. bu kadar işte.
harry potter okumak beni mutlu ediyor. keşke hogwards 20 sene olsaydı.
harry potter okuyan insanla uğraşma ey sevgili yazar, oku, derhal hem de!
çocuk kitabı diyenlerin çocukluğuna inilmesini düşündüren kitap...
çok seviyoruz deli gibi, yok bu sevdanın bir tarifi...
bir harry potter var benden içeri benden öte benden ziyade...
sevmeyenin alnı karışlanmalı!!!
not: sevmiyoruz beğenmiyoruz demeden önce bir de içinden 2 cümle okuma zahmetini gösterseniz ne iyi olur...
ilkokul 3. sınıftaydım. hastalıktan geberiyorum, okula falan gidemedim tabi. evdeyim, yatıyorum, götü bacağı yaymışım. sıkılıyorum da, bilgisayarım yok o zaman, okuyacak kitabım yok, bitmiş hepsi. manyak gibi okuyorum ta o zamanlardan evet.
annem kafasını uzatıyor kapıdan.
- oğlum markete gidiyorum, bir şey ister misin?
+ kitap bul bana bir yerden.
- bitti mi onlar (komidinin üstündekileri gösteriyor)
+ (başımı sallıyorum evet anlamında)
- tamam alırım bir şey. görüşürüz.
+ görüşürüz.
annem çıkıyor gidiyor. ben de o sırada uyuyakalıyorum. annem gelmiş, bana bir kitap bırakmış, farkında bile değilim hiçbir şeyin. gözümü açıyorum yavaşça. kendime geliyorum, ovalıyorum gözlerimi falan. içerden annemin sesini duyuyorum, mutfakta bir şeyler yapıyor, müzik sesi var biraz da. geldiğini anlayıp, umutla kafamı çeviriyorum komidine.
turuncu bir kitap var orada. gözüme çarptı. kalınca bir şey. elime alıyorum, kapağına bile bakmadan içini açıyorum, korsan mı değil mi bakmak için. korsan. sinirlenerek anneme sesleniyorum.
- ya niye korsan aldın!
+ başka bir şey yoktu, diğer kitaplar sana ağır gelirdi. (o sırada yanıma geldi)
oflaya poflaya kapatıyorum kitabı, adına bakıyorum. kapağında harry potter ve azkaban tutsağı yazıyor. ilgi çekici de bir kapak resmi var, hoşuma gidiyor. bir oğlan bir kuşun üstünde uçuyor falan (o kuştu tabi ki o zaman benim için, aslında hipogrif o). renkli bir dizayn. hoş yani.
açıp başlıyorum okumaya. üç bölümü bitiriyorum bir çırpıda. tam kapatıyorum kitabı, gözüme arkasından bir şey çarpıyor. ufak bir kare içinde üç yazıyor. tekrar çağırıyorum annemi.
- ya bu seri miymiş?
+ öyle sanırım.
- baksana 3 yazıyor. gidip 3. kitaptan mı başlattın beni.
+ ne bileyim oğlum ben.
- yarın çıkınca bir baksana dışarı. bulursan al diğerlerini.
bulamıyor. ben de okumuyorum bunu, kenarda duruyor öyle. inat ettim, o ikisi elime geçecek önce.
her neyse. işte buydu benim harry potter'la tanışma hikayem. gel zaman git zaman ilk 4 kitaba ulaştım ve bitirdim zamanında. 5. kitabı bekledim aylarca ve harry potter kitabı beklemenin zevkini yaşadım. o yıllar boyunca, yani yaklaşık 4 sene boyunca başka hiçbir kitabı okumadım. sadece bunları. baştan başladım, tekrar okudum. sıkıldım ortadan bir sayfa açıp okumaya başladım. bilmediğim şey kalmadı. başka hiç kitap okumadım, sadece bunları. müthiş zevk aldım, hiç sıkılmadım.
yeri geldi ingiltere'de 86 yaşına basan bir dedenin doğum gününe gittiğimde odasında harry'nin asasının bir kopyasını gördüm. kitaplarını gördüm, fransızcalarını ve ingilizcelerini. posterlerini gördüm, astıkları ve asmadıkları. o zamanlar ingilizcem yok, halam tercüme ediyor. 1920ler'de doğmuş bu adam, böyle bir şey okumadığını söylüyor ve bitmeden ölürse gözünün açık gideceğini ekliyor. (o zaman melez prens daha yeni çıkmıştı.)
merak ediyorum, soruyorum çocuk kitabı mı sizce, diye. halam çeviriyor. kesinlikle hayır, diyor. yazar müthiş bir dünya yaratmış. her şeyiyle bambaşka bir dünya. çocuk kitabı diyebileceğin şey cinderella olur, pinokyo olur diyor. gülüşüyoruz. dolabını açıyor, cüppelerini gösteriyor. üstünde gryffindor arması var. çocuk gibi biriktirmiş adeta. gözlerim yaşarıyor, sarılıyorum.
öldüğünün haberini alıyorum, türkiye'ye döndüğümde. ondan tam bir ay sonra da ölüm yadigarları kitabı satışa çıkıyor.
başlı başına bir kolpa olarak görüyorum harry potter ile ilgili tüm herşeyi,bu arada karı o kitabı fakirlikten kıvranırken kucağında bir bebekle bir bar köşesinde yazmamış,bilginize.bu ibrahim tatlıses'in inşşatlarda keşfedildiği gibi bir pazarlama stratejisidir.
çocukluğumda bana hiçbişeyin, hiçkimsenin yaşattıramayacağı mutlulukları veren seri. ilk filmin fragmanını gördüğümde gözlerimin yerlerinden çıktığını daha dün gibi hatırlarım. sonra ilk kitabın kapağını açmam...maalesef hepsi geride kaldı.
tüm seriyi severek, hayranlıkla okuduğum ama ilk filmini izledikten sonra yaşadığım hayalkırıklığı sonucu hayal dünyamdaki kurgularımın birdaha zedelenmemesi için artık hiçbir filmine gitmeyeceğim dediğim ve yıllardır arkadaşların tüm ısrarlarına rağmen gitmediğim, ortaokul ve lise çağlarımın en önemli hayal kahramanı olan kişi harry potter *
rowling adlı maddi duru çok iyi olmayan bir arkadaşın kızına yazdığı hikayelerin çok beğenilmesi sonucunda kitaba çevrilmiş hikayedir. tüm seriyi 3-4 kere okumuşluğum her filmi en az 5 kere izlemişliğim vardır. çocuk filmi olarak adlandıranlara en içten nefret ve garezle karışık duygularımı yolluyorum.
kitaplarıyla büyüdüğüm fantastik seri..
şimdi filmlerine gidince 12-13 yaşında çocuklarla yan yana izlemek garip gelmiyor değil ama gece seanslarıyla halloluyor o problem de..
Evet; hepinizin bildiği gibi gişe rekorlarını alt edecek film olarak adlandırılan Harry Potter ve ölüm yadigarları-bölüm 1 vizyona girmiştir. Gişe rekorları kırıyor mu kırıyor, dünyaca çok büyük bir hayran kitlesi var mı var, kaliteli bir yapım mı? evet. Ama bu saydıklarım kesinlikle ama kesinlikle Harry Potter serisinin bir ''ticaret'' filmi olma doğrulunu yadsıyamaz. Hah bir de ticaret filmi olması yanı sıra müthiş bir Alacakaranlık serisi taklitçiliği de söz konusu. Film özellikle Alacakaranlık serisiniin 3. filmi ''Tutulma'' yı taklit etmiş durumda. Oyuncuların makyajları, ormanda geçen kaçışmalar, 2 erkek arasından kalan kız, olayların karlı bir orman da geçmesi ve çadırın içinde kalmaları. Tamamen Tutulmayı taklit ettiklerini, gösteriyor. Eğer Tutulma'yı sadece jacob ve edward için izlemediyseniz bu saydığım özelliklerin tatklit olduğunu rahatça anlayabilirsiniz. (tabi harry p. izlemeniz gerekir.) Tabi bununla Tutulmayı övüyorum zannetmeyin. Oda bir tür ticaret filmi. Buarada ''ticaret'' filmi ne demek diyenlere özetle; sanattan çok uzak olan filmler. Yani sadece para için yapılmıs olan filmler. Tamam filmi küçümseyemeyiz güzel olan taraflarıda vardı; özellikle dramın arasında serpiştirdikleri komiklikler. Oyuncularında oyunculukları güzel sayılabilirdi . Ama genel olarak Harry Potter ve Ölüm Yadigarları-Bölüm 1, Harry P. serisinin bir tanesi olduğu için müthiş bir ticaret müthiş de bir taklit filmidir.
Harry Potter bir çocuk kitabı mıdır? Cevap evet. Harry Potter yetişkinlere yönelik bir kitap mıdır? Cevap yine evet.
11 yaşında Harry ile aynı yaştayken başladım seriyi okumaya, Harry ile birlikte büyüdüm, evet birinci kitap çocuk kitabı olabilir ama son kitaba çocuk kitabı demek çok zorlama olur. Hp benim için bir tutkuydu. Heyecanla her kitabını bekledim, yenisi çıktığında Türkiye'ye geldiği ilk gün alıp, bitmesin diye yavaş okumaya kararıma rağmen bir günde bitirdim bütün kitapları -Zümrüdüanka Yoldaşlığı hariç- . Ne yazık ki bu tatlı heyecanlar seriyle birlikte artık bitti. Benim gibi yıllanmış takipçileri filmin cılız taklitleri bile olamayan filmleriyle ufak nostaljiler yaşayabiliyoruz sadece.
j.k rowling isimli ingiliz bir bayan edebiyatçının yedi kitap şeklinde tasarlayıp kaleme aldığı ve kırdığı satış rekorlarıyla hayatını değiştirdiği, fantastik romanının esas oğlanı. bu romana genelde çocuklar rağbet ediyor gibi gözüksede, hayal gücü oldukça gelişmiş olan yetişkinlerinde kitabı zevkle okuduğu gözlemlenmiştir. o yüzden, bu kitabı okuyanlarla taşak geçen insanlara itibar etmemek ve okumaya tüm hızla devam etmek gerekir.
j k rowling'in kurgusu...
seni seviyorum jkr ama o dumbledor hala içimde uktedir..
bildiğiniz gibi voldemort aseksüeldir.. yoksa eminim, voldemort kocaman yakata, elinde viski kadehi üçlü beşli hatunlar falan... ama kitap çocuklar için yazılmış...
hani tabii ki büyüklere hitap ediyor ama çocukluğumuzun serisi işte...
ama ben o dumbledor'u anlamadım jo abla?
o aseksüelken yeterince güzel değil miydi?
ya da grindelwald ile sadece kanka olması bize yetmez miydi? bana gayet yeterdi aslında...
audio book versiyonunun dinlemeye değer olduğu kitap serisi. stephen fry adındaki amcanın okuduğu kitap, kitap gibi değil de, eskinin radyo tiyatroları gibidir. harika bir tiyatrocu olduğunu sonradan öğrendiğim stephen amcanın, seslendirmeleri için bile dinlenir. yolda çok daha kolay vakit geçmesini sağlaması da cabası.
