Al yazmalım muzigiyle tum turkiye de yankı uyandırmış olusumdur efenim. Gerci bu aralar muzigi çalmaz oldu ama sadece " halı kenarları kilim kenarları.." diye devam eden repligi bile yeterince beyin zedeleyicidir.
bir kere duyulduktan sonra ne yapsan ne etsen kurtulamadığın, etkili bir depresan ses.
üniversitede geleneksel sabahlamanın ardından saat 9 da yatmak, 9.30 da evin önünden bu uzay aracının geçmesi ve akabinde rüya da sürekli bu kadın ile (kadın görünmüyor sadece ses var. çok korkutucu) sohbet etmek. gece konuşulan türlü konular hakkında bu sesin fikirlerini beyan etmesi. istemeye istemeye kabul etmek.
havaların düzelmesiyle birlikte ayağımıza gelen overlok makinası tavan yapmıştır. insanı overlok yaptırmaktan ziyade, anonsu kendi içinde tekrar etmeye yönelik bi travma yaşatır.
hanımların dikkatine! overlok makinesı ayağınıza geldi! *
halı, kilim, yolluk, paspas, halıfleks kenarına, battaniye kenarına overlok çekilir. beş dakika da yapılır hemen teslim edilir. *
şeklinde olup, aynı anonsu o sesi defalarca dinlemek zorunda kalmak hele bir de uykunun en güzel yerindeyseniz, bir güzel küfretmenize neden olacak durumdur.
neredeyse her gün duyulan sestir. ama hala açıp da overlok makinesi ne işe yarar öğrenemedim. bir de bunu söyleyen kadın iyi bir telif alsa iyi olacak zira yurdun dört bir tarafında kullanılıyor güzelim sesi.
ömrüm boyunca beni takip ettiğini düşündüğüm slogan.
15 yıl muğla'da yaşadım; okulda, evde, sokakta, tuvalette her yerde varlardı. hatta anasınıfında sınıftaki halıları yaptırmıştık bu adamlara.
geldim denizli'ye; okulda,evde,sokakta,tuvalette her yerdeler. eve taşındığımız ilk gün yeni komşularımızla oturuyoruz ve bu ulvî ses geldi. komşu teyze ayaklanıp "aa,bizim buraya overlokçu gelmezdi hiç,du ben gidip şu halıları yaptırayım." dedi ve gitti. kadının bizden kaçmak için öyle yaptığını düşündüm ama pencereden baktığımda gördüğüm arabanın çevresindeki 10 kadar kadın bunu yalanladı. böylelikle amerikan filmlerindeki gibi takip edildiğimi düşündün sanırım.
dün tüm aylaklığımla eve gelen yokuşu tırmanıyorum. arkadan gelen sesle bu arabayı fark ettim. hızlandım,apartmandan içeri girip "oh" çektikten sonra eve girdim. abim karşıma dikilmiş şaşkın şaşkın bana bakarken "ne oldu,biri mi bi şey yaptı,noluyor lan ne bu? balkonda sigara içiyordum,yavaş yavaş gelirken birden hızlandın,nefes nefese geldin. noluyo lan söyle bak?" diye sordu.
sadece "üşüdüm." diyebildim?
ne diyeydim sözlük,"overlokçu beni takip ediyor abi galiba" mı diyeydim,"overlokçudan korkuyorum mu?" diyeydim?
ha bir de şu var: 7-8 yıl önce bir şarkıyı "hey overlokçu,hayatımın aşkı mı sandın kendini?" diye algılamıştım. hala ara sıra dilime takılır. yok arkadaş,benim bilinçaltımda overlokçularla ilgili bir şey var,kesin var.
Yaklaşık bundan 5 yıl öncesiydi bu overlokçular bizim mahallede herkesin üç beş kuruş katıp aldığımız topumuzu arabalarıyla ezmişlerdi biz bunun intikamını almaz mıyız ulen diye düşündük ve pusu kurmaya karar verdik.1 hafta boyunca mahallede ne kadar çocuk varsa topladık herkes boncuk tabancalarını tüfeklerini toplayıp gelecekti neyse bu herkes hazırlığını yaptı overlokçuyu bekliyor.Overlokçu sokaktan içeri girdiği anda atış başladı 5 dk boyunca kesintisiz ateş boyunca ne kadar cam varsa yerle bir olmuş bi halde overlokçu zor kurtldu bi daha gelemedi zaten bizim sokağa.
