dtp'yi eleştirenlere hiç bir lafım yok şunda anlaşalım. anlaşamadığımız nokta ise şu ki; dtp'yi eleştiren yok. dtp'yi ve dtp'ye oy verenleri aşağılayan ve onlara gizli kapaklı da değil, alenen hakaret eden, suçlamalar yöneltenler var. dtp'ye oy vermedim, çok büyük ihtimalle de vermeyeceğim bundan sonra ama bu bana hakaret hakkı tanımıyor. bunları anlatmaya çalışıyorum size güzel insanlar. dtp'nin yeterince ya da hiç hizmet götürmemesini eleştirirsin, kürt meselesi (şunu şu tarihte bile konuşmak ayıp yahu) konusunda yeni açılımlar getirmemesini, pkkya gerekli tavrı göstermemesini, elle tutulur öneriler getirmemesini (tamam muhalefetsin ister istemez ama sen getir öneriyi, iktidar uygulasın biz görürüz fikrin kimden çıktığını telaş yapma sen) ve daha birçok şeyini eleştirebilirsin. bak, yazdıklarım hiç de alakasız ya da işe yaramaz şeyler değil ve benim bunları düşünebilmem benim ayrıcalğımdan v.s. kaynaklanmıyor, hepimizin bildiği şeyler ve yazdım. yazarken hiç hakaret ettim mi ya da öyle bi imada bulundum mu? herhangi bir şeyi eleştiren hiçbir insana bir tepkim yok, normal olanı da budur. hakarete sessiz kalmak ona ortak olmaktır. ortada insan görememen de geçici körlüğündendir (tedavi edilebilir).
bir de en önemli nokta şu ki; dtp'ye ya da başka "aşırı" parti/partilere söz hakkı, fikir sözyleme zemini tanımazsan o zaman kork işte meydana geleceklerden. evet, ben de bazı fikirleri, sözleri duyunca garipsiyorum, kırılıyorum, sinirleniyorum ama insan konuşma ihtiyacı içinde olan bir varlık. insanların bir araya gelerek oluşturduğu topluluklarda bu bir zorunluluk. bu zorunluluğu engellersen fiiliyata geçerler. ira ve eta örneklerine, siyasi kanatlarına ve buna karşın takınılan tavırlara bakabilirsiniz.
dtp yeterli bir parti değil. dtp, ona oy verenlerin isteklerini tam anlamıyla karşılamış bir parti değil ama bir temel. konuşma zorunluluğu, temsil edilme zorunluluğu üzerine inşa edilmiş bir temel. kesinlikle sevmek zorunda ya da desteklemek zorunda değilsiniz. karşı olduğunuzu da açık açık, direkt söyleyebilirsiniz ama bu oluşumu destekleyenleri ve ondan bir şey bekleyenleri aşağılayarak, bu temele toptan hakaret ederek sadece fiil edimini harekete geçirirsiniz, ki bu hiçbirimizin yabancı olmadığı bir durum öznel olarak. sen de, ben de bize hakaret eden birinin sözlerinden etkilenmez, inandıklarımızdan vazgeçmeyiz; olsa olsa sinirlenir ve öfke duyarız. öfke, nefret ise zamanla büyüyen ve sıkışan, "gazı alınmadıkça" (söz ve fikir hakkına, bunun zorunluluğuna dönelim bi an) tahrip gücü yükselen bombadır. başka bir örnek isterseniz ak parti'nin aldığı oylara ve ak parti seçmenine karşı takınılan tavıra bakabilirsiniz.
Bugün, Türk Milletinin özgürlük ve vatanı için gerektiğinde neleri feda edebileceğini bir kez daha kanıtladığı bir dönemi simgeleyen 18 Mart Çanakkale Şehitlerini Anma Günüdür. Cumhuriyetimizin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk'ün, Çanakkale Zaferi, Türk askerinin ruh kudretini gösteren şayanı hayret ve tebrik bir misaldir. Emin olmalısınız ki, Çanakkale muharebelerini kazandıran bu yüksek ruhtur sözlerinde ifadesini bulan bu zafer, aynı zamanda Mehmetçiğin vatan ve millet sevgisinin de ölümsüzlük anıtıdır. Milletimizin gönlünde daimi yerini alan şehitlerimiz, ülkemizin bağımsızlığının ve bölünmez bütünlüğünün korunması, huzur ve güven içinde yaşamamız, milli çıkarlarımızın savunulması ve vatanımıza hizmet etmek için canlarını feda etmişlerdir. Üzerinde bağımsız olarak yaşadığımız bu vatanı, bağımsızlığımızın, özgürlüğümüzün, vatan sevgimizin, birlik ve bütünlüğümüzün simgeleri olarak, gönlümüzde yaşayan aziz şehitlerimize borçluyuz. Onların, vatan ve millet için yaptığı fedakârlığın değeri, hiçbir şeyle ölçülemeyecek kadar yüce ve büyüktür.
Türk vatanının ve milletinin ebedî varlığı ile devletimizin bölünmez bütünlüğü uğruna gözlerini kırpmadan canlarını feda eden aziz şehitlerimizi, 18 Mart Şehitler Günü münasebetiyle şükran ve rahmetle anıyoruz.
ve bu yazara sevgilerimi gönderiyorum.
