cannes film festivali'nde bir kez daha o gök gürültülü muhteşem sesiyle büyüleyen sanatçı gibi sanatçı. ömrünün geri kalanını yalnızca seslendirme yaparak geçirse, hayat bayram olsa.
bu ülkenin neden senelerdir akp ye oy verdiğini en net biçimde özetleyen oyuncu.
yolsuzluk, rüşvet hiç kimsenin umurunda değil. tabii yönetenler de bunu bilerek davranıyor. çünkü türkiyede herkes küçük bir işletme. adam 2000 tllik maaşıyla bir tane doblo almış. karısı çalışıp 1500 tl alıyor, oğlu çalışıp 1500 tl alıyor. yaklaşık 5000 tl giriyor eve. doblonun taksidi ödeniyor mu, ödeniyor. aman düzenim bozulmasın. benden mi yedi diyor. gelir dağılımının adaletsizliği üzerinden herkesi böyle bir küçük işletme gibi yaparsanız, bu insanları sarsmak, isyan edin demek çok zordur. abi doblonun taksidi der size. böyle bir korku. bu tüm dünyada yönetenlerin hep işine gelmiştir. mesela, aileyi çok savunurlar ve herkesin aile olmasını isterler. aile tehlikesizdir çünkü onlar için. aile işin içine girdiği zaman sorumluluk başlar. bunlar dünyanın tüm yönetenleri için son derece faydalıdır. din son derece faydalıdır. isyan etmekten alıkoyar bunlar sizi.
hamiş: kapak gibi açıklama olmuş.ellerinden öperim.
birden atatürk düşmanı, akp yandaşı gibi gösterilmiş aslında yandaşlığın yakınından geçmeyen değerli insan.
adamın söylediği aramızda hala atatürke tapanlarımızın olması. ve de 'erkekler babaları öldükten sonra büyür' diyerek de bir benzetme yapmış. bu ne demek? yani geçmişte kalmış bir siyasi figüre tapınmakla, o olsa böyle yapmazdı demekle bir yere varamıyoruz demek. önümüze bakalım demek.
bunda atatürk'ü hor görmek gibi bir şey mi var? ya da akp ye yağcılık yapmak gibi bir şey ? yok. çarpıtmayalım efendim.
kendisine sayılıp sövülmesine sebep olan söz konusu sohbet kaç dakika sürmüş, neler konuşulmuş tam olarak yazılmadı ve konuşulmadı. sanki uzun bir sohbetin içinden cımbızla seçilmiş bir iki cümle medya malzemesi yapılmak üzere servis edilmiş gibi duruyor.
adam zor anlaşılacak bir şey söylemiyor. "içimizdeki atatürk'ü öldüremeyiz" diyor. bunu peşinen söylüyor. "90 yıldır ona tapıyoruz çünkü biz imgelere, simgelere ve isimlere tapmaya bayılan bir toplumuz" demeye getiriyor. söz konusu kişi atatürk olmayabilir, başka bir isim de olabilirdi. demografik ve zihinsel yapıya kızıyor adam. aslında bu lafın gittiği yer tayyip bile olabilir. onu da idolleştirip peşinden koşma güdüsüne kızıyor adam. tam olarak demokrasiyi içine sindirebilen bir toplum olamadığımızı anlatmaya çalışıyor.
şu konuda kendisine kızabilirsiniz. titanik ortadan bölünmüş denize gömülürken seni rahatsız eden tek şey bacadan çıkan dumanın rengi midir? memleketin her şeyi boka batmışken seni rahatsız eden ve problemlerin kaynağı olarak gördüğün en önemli husus atatürk'ün insani - tüzel kimlikleri arasında yaptığımız tercih mi? eleştirilecek daha önemli konu yok mu bu memlekette?
ama dediğim gibi. adamı bir sohbet içinden çekilip servis edilmiş bir cümle için yargıladığımızda böyle bir sonuç çıkıyor ortaya. kendisinin bu hükümet, ideolojik görüşü, taşıdığı komprador kimliği, yer aldığı işbirlikçi projelere sevecen bakan bir adam olduğunu söylemek abukluktur.
Ne kadar kabul edilmis bir onerme de olsa cok ama cok iyi bir aktordur.
Neden mi? (bkz: kış uykusu)
Kış Uykusu'ndaki Aydin Bey karakteriyle beni o kadar o kadar rahatsiz etti ki, bazi sahnelerde yuzumu cevirdim suratina bakmak istemedim. Nefret ettim, uyuz oldum. Dahasi var, sonrasinda tvde ona rastladigimda ayni rahatsizligi hissettim.
Ya Haluk Bilginer, Aydin Beydir. Ya da Aydin Bey, Haluk Bilginerdir.
