insanları rezil eden durumdur. arkadaş her zaman durakta bir insan vardır. otobüsün daha camındaki püskül belli olduğunda o olduğunu bilir. öne gelir bu ciddi kişi ve paralarını ayarlar. herkes ona bakar. tabbi diğerleride altta kalmamak için sanki ondan önce farketmişler gibi paraları ayarlarlar. nasıl güzel değil mi.
şimdi bu hikayeyi değiştirelim. o ilk kişi bendim. evet yanlış duymadınız. durağı bir gör sen. lise çıkışı 8450 tane liseli çıtır kız. bende bu ilk insanı karizma olduğunu düşündüm ve maviliği görür görmez.indim kaldırımdan. ama nasıl ciddiyim. tabii "ben buraların adamı değilim" tribi had safhada. öyle bir ciddiyet ki anlatamam sizlere. neyse süzüldü otobüs. tabii bu arada herkes parası ayarladı. otobüs dibimize gelince bir adım atıp hazırladım kendimi. ancak o da ne. hala gidiyor. yanıma bakıyorum insan yok. o daha deminki karizma kişilik yerini ota boka atlayansazan oluveriyor. bir de otobüsü yan çekiyo şerefsiz. ben gide gide kaldırıma ger çıktıp. sonra her medeni insan gibi sıranın arkasına geçip bekledim.
"biraz daha gidersen, binmeme gerek kalmayacak" dedirten durumdur. yine de, ineceğiniz durağa geldiğiniz halde durmayan otobüsten daha iyidir. en azından ulaşmak istediğiniz noktaya koşarsınız, geri dönme derdiniz olmaz..
