bursanın bilmem ne mahallesinin bilmem ne sokağında bulunan camide ansızın yanıma oturan elinde gitarı ve şarabı eksik adam aynı halil sezaiye benziyordu. isyeeeaaaan abi naber diyesim geldi, boğazımda bişeyler düğümlendi diyemedim, zaten saçlarının yüzünden gözlerini de tam göremiyordum, gitarın nerde abi dedim, hönk hönk bana baktı. sakallarıda aynı onun gibiydi. nitekim halil sezai değilmiş. namaz bitti, allah kabul etsin kardeş dedi, tokalaştık ve sessizce oradan uzaklaştık.
