düğün sezonu açıldı kendimi düğünlere verdim.
ve düğün insanını gözlemledim. insan ırkının erginleşmiş bireylerinin düğün olaylarındaki hal hareket ve tavırlarının duygusal dünyalarına nasıl etki ettiğini anlamaya çalıştım.
şunu gördüm..
oyun havasına oynayan insanın yüzü sürekli kehkeh kıvamında iken, halay çeken insan da önemli bir iş yapan adamın ciddiyeti var.. ben bunu gördüm..
dans ederken ki, ahah tavır, oynarken ki keh keh tavır gidiyor. gayet asabi bir çehre geliyor.
yaptığın işin neresi önemli e be bpoş beleş insan seni. duramdan amaçsız ve fütürsüzca dönüyorsun. niye yüüznde gülücükler açmıyor. hatırlıyorum. çocuktum. kutu kutu pense oynardık, halay çeker gibi. ve dudaklarım kulaklarıma varırı bir vaziyette olurdum. anlamıyorum sende ki, bu ciddiyeti..
