Ben. Çünkü haklılığımı savunmaya başladığımda karşı tarafın bana inanmama olasılığı normal konuşmamı bile etkiliyor, hiç bir düşünemez olup saçmalamaya başlıyorum. En iyisi oturup susmak. Bir şekilde haklı olduğum anlaşlır diye safça bir düşünceye kapılıyorum ister istemez.
Erdemli insandır. Haklı olduğu halde susan kişi gerçekten büyük bir sabır sahibi insandır. Böyle insanlar çevreleri tarafından saygıyla anılan insanlardır.
Saftır, aptaldır. Kendi haklılığını nasıl savunacağını bile bilemez.
Veya ümidini kesmiştir karşısındakilerden. Ne desem boş ki der. O zaman da karşısındakiler aptaldır.
Yani mutlaka ortada bir aptal vardır.
sarf ettiğiniz enerji, anlatmaya çalıştığınız kelimeler karşılığını bulamıyorsa bir noktadan sonra susmak gerekir. aynı şeyleri duvara anlattığınızda duvarın anlama olasılığı daha yüksektir. ayrıca susmak da bir anlatım şeklidir. söz gümüşse sükût altındır.
