Vurulmuş göğsünden bizim YiĞiTLER
Gün kızıl gül gibi kokmanın günü…
Dillerde BiSMiLLAH, eller tetikte,
Şimdi bu dağları yıkmanın günü…
Yüzleri bembeyaz, sineleri kan,
Gönülde kopuyor, büyük bir tufan,
Emrine can feda; ama Komutan,
Dinelip ayağa kalkmanın günü…
Sabretti, kavruldu, yandı bu yürek…
Alıp Al Bayrağı, kaldırmak gerek.
Aslanı çakala boğdurmuş felek,
Çakalı inine tıkmanın günü…
Burda derde kaldık ,saat be saat,
Vatanı emanet bırakmış Ecdat,
Durali Başçavuş, ederken imdat,
Namerdin üstüne kalkmanın günü…
Gösterek onlara atmak neymiş,
Bizim yiğitleri tutmak neymiş,
El evinde ,koğuşta yatmak neymiş,
Pireyi yorgana yakmanın günü…
Vatan bizim VATAN,
Gidenler ölsün.
Koyverde bizleri meydan ün görsün,
On aslan, kadarı alsın götürsün,
Dönüp kartal gibi bakmanın günü…
Muharrem, takvime atmış bir çizik,
Komutan esir kalmış ,yazık mı yazık,
Cehennemi, elde eyleyip kazık,
Deyyusun beynine çakmanın günü…
