alla alla inşallah bi tek bizim ailede kullanılmayan bi kelimedir bu..
genelde şöyle bi kullanımı vardır : çekirdek ailede , çocuk hasta olur ve sümüklenir.. büyük ihtimalle annesinin onlarca kere söylemesine rağmen atlet giymemiştir ya da "kafatasını bile üşütecek" kadar soğukta kapişonsuz dışarı çıkmıştır..evin içinde iğrenç hmmffşşş sesleriyle burnunu çekerek dolanır.. salonun kapısından geçerken , anne babasının "mal gene hasta oldun" bakışlarıyla ve yer yer " bak şunun haline şinasi , gene hasta etti kendini" nidalarıyla karşılaşır.. gece yatarken sümüklerinden dolayı düzgün uyuyamaz.. gider tıpış tıpış anne babasının yatak odasına , kollarını umarsızca sallayarak ve genizden gelen bi sesle "annnnnne ya uyuyamıyom böhühühühühühüh hmfffşşş" der ve ağlamaklı olur.. ağlayınca sümükleri akmaya yeltelenir ve salak çocuk kendini hasta etmesi yetmezmiş gibi , eliyle o iğrenç sümüklerini silmeye sonra da pijamasına sürmeye kalkışır.. geleceği görebilme yetisi müthiş olan anne baba pijamalarla yataktan fırlar ve bağırırlar "dur dur babası kalk peçete getir hemen" , "tamam hadi şimdi hımkır hımkır bak yoksa o sümükler beyninde birikir beynini patlatır"
çocuk da tüm gücüyle ıkınarak beyninin patlamaması için hımkırır..
şimdi böyle anlatınca inanması güç oldu ama , aslında birbirini seven ve şirin bi aileyizdir biz..