bile bile iç kısmı erimiş olduğu için ayağımı mahveden dolgu topuklu o sevdiğim ayakkabıyı giymem, üstüne üstlük buna rağmen bomonti'den Kabataş'a yürümem ve sonucunda ayak tabanıma hava bile temas etse bağırmamdır.
o havalı havalı yürüyüşlerim topuzum filan var ya hah işte o hikaye, eve gelince kendimi buluyorum. çekiyorum eteği belime alıyorum camsili elime başlıyorum ya toz almaya işte benden mutlusu yok o an. yine günlerden öyle bir gün, böyle elimde toz bezi radyoda neşeli şarkılar filan birazdan çamaşıra da giriştim mi tam oldu mu sana ev hatunu. anam yirim çalışkanım benim.
sikeyim böyle günü. amınakoyim böyle günün. orospu ettin lan moralimi. troll karması gibi -1500lere indirdin lan moralimi. böyle gün mü olur mınakoyim, saymasalar ya bu günü.
Bugün otizmli öğrencim tayfunun bana ne kadar alıştığını ve sevdiğini bir kez daha gördüm. Normalde aşırı asosyal insanlardan uzak duran bir çocuk. Bana alışması 2 ayını aldı. Ama bugün benim şakalarına karşılık bana sarılması öpmesi o kadar mutlu etti ki . hem özel hissediyorsunuz hem de en önemlisi yüzündeki o müthiş gülümseme o kadar değerli ki.
Antremana gitmedim çok pis vicdan azabı çekiyorum sözlük.
Ayrıca yine rüyamda onu gördüm o benim adımı unutmuş olduğu halde hâlâ rüyamda onu görüyorum. Bana yazıklar olsundur.
