Spora gidemedim diye kendimi suçlu hissediyorum, bir de ders çalıştım; ancak öncesinde ki izlediğim iki filmin keyfi paha biçilemezdi. Hayat küçük şeylerle de anlamlı olabiliyor ve yazmamın tek sebebi var bunun farkına sizde varabilirsiniz.
finchley civarinda kayboldum.
cok yorgunum, param gitti ve yagmurda sirilsiklam oldum.
esek olusu gibi kanepeye devrilip butun gece yerimden oynamiycam.
ek olarak biktim bu laptoptan. yillardir kullaniyorum.
yeni bi tane lazi bana. soyle guzel bi laptop istiyorum belki apple marke.
ama para nerde para???
arabada istiyorum., ben cok sey istiyorum. imkansiz hep.
sanirim son 2 veya 3 senedir bir var arabaya binmedim.
eskiden bi sekilde sanirim aile dostlarimiz vasitasiyla biniyordum.
uzuuuuuuuuuuuuuuuuun zamandir hic arabaya binmeidm. ozledim bu duyguyu.
bazen sirf bu ozlemimi gidermek icin taksiye binmek istiyorum.
ama ayni degil iste. hersey yapay. sofor bana uyuyor filan..parali...
bu sozluktende hic mutlu degilim.
hani kotu giden bi iliski gibi. aliskanliktan birakamiyorum ama ask filan yok. bitti.
pamuk ipligi gibi bi bag var aramizda. cok sogudum, soguyorum, cok.
goruyorum cunku baskalarinin entryleri cosuyor.
Benim ol sen, sevdim seni
Çok hoşa giden olur da
Bir kere sever insan.
Herkesin nasibi başka,
Sensin sevdiğim insan.
Bin kere şu kalbe hükmetmek için
Neler yaptım bir bilsen.
Dinmedi bu sevda hiçbir türlü,
Aklımda hep sen, hep sen.
bugun biriyle tanistim. Daha dogrusu onun sayesinde.o konustu benle. Elimdeki torbaya bakti, alisverisin bitti mi dedi.evet dedim. Bana cok uzun zaman once tanidigim birini hatirlatiyosun dedi.gozleri huzun icindeydi. Hep beni izliyordu gozlerini alamiyordu. Büyülenmis gibiydi. Konustuk biraz. Dunya durmus gibiydi.
Cok guzelsin vs dedi bana. Tesekkur ettim. Evlimisin dedi bana. Hayir dedim. Evlenme teklifi etti bana.
