"Karanlık çöker, içime gafletin basar
Şu anda bana ait atletin masam var.
Anlattığım kağıt kalem bir de ufak karyolam
Sana doğru çıkamazken bir de düştü kar yola...
Önümde engeller düzensizce yaşıyorum
Galiba alıştık bugünleri de aşıyoruz
Bu adam ne eder, bi' bakmışın yaşı otuz
Zaman gelip geçiyo ben ölüme doğru kaçıyorum
Unutulmaz yüzün, kaşın, saçın, başın, yaşın
Zerreni kaleme alsam ellerim nasırlaşır... "
Gel gönlümü yerden yere vurma gUzel ne olursun.
Gül dururken dikenleri derme güzel
Ne olursun.
Git diyemem gel diyemem sen goncasin
Gül diyemem.
Çok severim soyleyemem sorma güzel ne olursun*
Bizim acımız tam onbeşinde başladı sonumuz başından
Dualar kabuk bağladı bizler indik babamın otuz yaşından
Sabahın parmakları var yangın gözündeki medet filhakika
Yaşamak denen benim göğüs kafesimde gezinen bir dakika.
çünkü vurdumduymazım
bencilim ve kurnazım
ben elm sokağı kâbusuyum sakın kimse uyumasın
ve bi karının gizli gizli evine girip gitarını akordunu bozdum
sakın kimse duymasın
cegıd.