Çok kişiyi öldürdüm, cesetlerinde parmak izim yoktu.
Soğukluk içimi ürpertti, damar kanım dondu.
Bu yeniden başlamasından korktuğum kaçıncı sondu?
Canım yandığında birkaç hafta bağırdım!
Fırçayı elime aldığımda ilkin anılarımı boyarım.
Gelecek adına hiçbir hayali resme dökemez parmaklarım.
içimde iyiliklerimin dedikodusunu yapan şeytanlarım.
Zaman akıp gittikçe gözlerim daha çok doluyor
Vakit gider gelmez, işte bu canımı çok sakıyor
Hata ve yanlışlarım çırılçıplak, o kadar utanç verici ki.
Benim böyle olmamam gerektirdi.
kaç gündür hep evdeyim of sikildim
yapayalnizim of hayirsiz mi arkadaslarim
kaç gündür rahatsizim
of tek basima bunalmisim
of bi kere bile çalmamis kapim
(bkz: aylin aslım) (bkz: hadi buyur)
(bkz: teoman o)
beni üzdüğü zamanlar bile, yokluğunu hissetmek beni korkuturdu. -ben her şeyi onun için, onun yanında yaparken o, hepsine uzaktan bakardı bir yabancı gibi.-
