Annem'in beni doğurduğu hastahanede o yıllar tek kişilik odalar yokmuş, büyük bir oda, odada (yalan olmasın tam hatırlamıyorum)10 yatak ve her yatakta doğum yapan 2 kadın.
...
Doğum sonrası beni yanına getirdiklerinde diğer bebekler ağlarken ben annem'e gülümsemişim. Odur budur hızımı alamadım sürekli gülümserim etrafıma. Bu yaşıma kadar yaptığım en kolay şey. Çevremdeki insanlardan hiç esirgemem.(tabii herkese gülümsemiyorum yanlış anlaşılmalara sebebiyet vermemek için) aynı şekilde karşılık alınca daha çok mutlu oluyorum.
Ayrıca gülümsediğimiz zaman Beyinde salgılanan endorfin hormonları yani mutluluk hormonları hızla artmaya başlıyor. Gülümseyin...
Rahatlamanın en güzel yoludur lakin gülümseten varsa anlamlıdır. Bir kişi olmak zorunda değildir gülümseten. Bir olay, bir başarı, bir kaybediş, bir şey... Gülümsemene sebep her şey.
Tüm olumlu düşünceleri üzerime topladığım bu gecede daha çok ve daha da çok gülümsemek gerektiğini haykırmak istiyorum sözlük.
Bir insanla ilk iletişiminizi kurmadan hemen önce veya konuşma esnasında gülümsemek bir süreliğine de olsa ortamda gerginlik varsa alacak ve karşınızdaki kişiye minik bir şeker ikram etmekle eşdeğer olacaktır.
Gülmekten korkmayın, gülümseyin. Bu sizi zayıf biri yapmaz ancak naif ve mutlu biri yapabilir. Hep mutlu kalmanız dileğiyle.
Bazen somurtma gününde oluyor insan. Hiç bir problem olmasa bile o gün Tek istediği somurtup oturmakken gülümsemek, espriler dağıtıp kahkahalar atmak o kadar zor geliyor ki insana
Çocuklar günde ortalama 400 defa gülümser, Yetişkinler ise 20 defa. Daha fazla gülümsemeye çalışmalıyız, herşeye rağmen en azından bi saatte birden fazla.. zor belki ama somurtan insanları görmekten bıktım..
hele yanınızda sevdiğiniz insanlar varsa ya da sevdiğiniz şeyler için gülüyorsanız veyahut gülüşünüzü seven insanlar varsa hayattaki belki de en güzel şeydir.
Herkesin yapması gereken, insana sempatiklik katan, yaşamayı keyifli kılan aktivitedir.
Ben özellikle son 2 aydır dışarıda gördüğüm insanlara da yapmaya başladım.
Mesela yolda karşılaştığım insanlara rastgele merhaba demek. ( ki özellikte Ankara da çok olumlu dönütler alıyorum)
Okuldaki temizlikçi, yemekhanedeki abla, kapıdaki güveliğe kolay gelsin demek.
Acildeki hastalara ismiyle hitap ederek hal hatır sormak. ( en sevdiğim de bu. Acildeki hastalar en çaresiz insanlar. Onlara bir iki güzel söz söyleyince öyle mutlu oluyorlar ki. Gözleri öyle bir parlıyor ki. )
Peki ne kazandırıyor bana?
insanların gözlerindeki parıltıyı görmeyi kazandırıyor, bir anlık saf bir tebessümü görüyorum, ilk defa bir yabancıdan selam almış olmanın şaşkınlığı ve son rafın da
sonrasında yaşanan mutluluğu. ilk defa yaptığı temizliği birinin taktir etmesinin parıltısını görüyorum yüzde. Velhasıl gülümseyin efendim herkese, gülümseyin ki kırılsın insanlardaki yabancı korkusu. Selam versin herkes birbirine. Metroda otobüste dalıp gitmesin kimse telefonunda.
