henüz 3. lige çıkamamış ekiptir. zira elemeler bitmemiştir. geçen hafta içinde manisa grubu maçlarını oynamış, alnının akıyla son 2 adıma geçmiştir. istanbul ekipleriyle dörtlü final oynayacaktır. maçlar 15 ile 17 mayısta gerçekleşecektir.
gençliğin katili, cinayetin, kavganını sebebi olan. insanı biz müslüman değiliz göztepeliyiz, şampiyon yap bizi götümüzden sik bizi diye bağırtan. buçuksuz tam 35 olan yaşam amacıdır.
şiddedit: allah aşkına o eksi oyu veren beni bulsun.*
manisa'da yapılan ilk kademe maçlarında sırasıyla gaybiefendispor'u (kütahya) 4-0, konakspor'u (denizli) 4-1 ve ulucak belediyespor'u (izmir) 3-0 yenerek, eskişehir'de yapılacak 2. kademe maçlarına hak kazanan ve 2 istanbul temsilci olan ayazağaspor ve beylikdüzü'nden biriyle eşleşecek şimdinin amatör kulübü.
izmir'in en büyüğü, tartışılmaz olan budur. gerek mazisi, gerek taraftarı ile. şu anki durum da elbet son bulacaktır. turgutlu'da oynanacak eleme maçı çarşamba günü 15.30'dadır. eleme usulu oynanacak maçlar. buradan galip gelirsek cuma, oradan da galip gelirsek pazar ilk etap maçları tamamlanıyor. pazar'a kalırsak o zaman kaç bin kişi gelir görsün herkes. ardından da 2 maç kalıyor. yani 32 takımda 1 olmak lazım, çok zor ama bakalım desteğe devam her zamanki gibi.
seyircisiz maçı için buca'ya 2000 dolayında taraftar gitmiştir zati gsim izmir başkanı da "seyircisiz maçta böyle oluyorsa seyirci olan maçta ne olur" diye kaygılanarak maçları alsancak stadına almıştır yoksa alsancağa amatör maç verilmez.
son olarak çarşamba günkü maçta 100 metrelik bir pankart olacaktır, bilginize....
umarım turgutlu halkına fazla rahatsızlık vermeyiz.*
izmirin en büyük takımıdır. düşsede amatöre terkeden kahpedir. alayına isyan ölümüne göztepedir. isyan marşıdır, sen uyu ben deplasmana kaçayımdır. dindir imandır töredir, göz göz göztepedir...
zamanında istanbul-göztepe'de oturan küçük bir çocukken, o sıralar 2.lig'de hep iddialı bir konumda olan ve benim yersiz bir şekilde gururlanmama sebebiyet veren izmir takımı. gururlanmamın nedeni de tahmin edeceğiniz gibi o yaşımda izmir'de de bir göztepe olduğunu bilmemem ve küçük semtimden çıkan futbol takımının 1. lige çıkmaya yakın olduğunu sanmamdan kaynaklanıyordu. millet galatasaray'a, fener'e bakarken ben deli gibi spor sayfalarının sonlarını karıştırıyor, semtimin takımının galibiyet haberiyle seviniyor, yenilgi haberiyle kahroluyordum.. sonradan işin aslını çakınca bir hayal kırıklığı oldu tabi ama çocukluktan kalan sempatim hala bakidir bu güzide takımımıza.. *
