bu şarkıyı her dinlediğimde aklıma 1992 senesinin o soğuk günü gelir. başımı cama yaslamışım ve lisede okumak için evimden ayrılıyorum. güneş yeni yeni doğuyor, içimde tarifsiz bir sızı. o gün bugündür benim için hep bişeyler ifade etmiştir bu şarkı.
zeki müren başka okur bu parçayı ama karmate daha bi içime işledi benim .. şarkı zaten ağlatan, sözleri ile insanın kalbine bıçak gibi saplanan bir eser.. birde resul dindar'ın o buğulu sesinden okunulunca bi fena olmuş.
şu haziran sıcağının en güzel zamanlarında büte çalışmak yerine yeniden yeniden yeniden ve yeniden dinlediğim yegane şarkıdır. karmate apayrı söylemiştir. *
iyi bir sanat ancak iyi bir sanatkarın elinden çıkar. işte bu güzide türk sanat müzigi parçasıda bu parçayı söyleyen rahmetli zeki mürende buna iyi bir örnektir. insanı alıp alıp başka bi erlere götüren bu müzikler içki ortamının vazgeçilmezidir. o kafayı seviyorum hakikatten tamda daha yeni ayrılmış isen, tamam içmene gerek yok böyle müzikler yeter efkar basmana.
