Evliya çelebinin ünlü seyahatname eserinde yazdığı, tüyler ürpertici olaydır.
Evliya çelebi soğuk bir kış gecesi, bir Çerkes köyünde kalıyormuş. Gökyüzünden aşağıya;
at kafası, deve kellesi, yılanlar ve insan uzuvları yağmaya başlamış.
Noluyor böyle? Diye sormuş. Köylüler şöyle yanıt vermişler:
+ karakoncolos gecesi derler buna! Gökyüzünde cadılar savaşıyor. Her sene bu mevsimde olur. Merak etme Evliya! Hadi yat uyu...
efsanelerin kökeninde her zaman sallama olmayan bir şeyler vardır; zira, folklor hiç bir zaman temelsiz hikayelerden oluşmaz..
hayal gücüne gelince, insanın hayal gücü aslında gördüğü şeylerle sınırlıdır. insan, zihninin başka bir imgeye referans veremeyeceği bir şeyi asla hayal edemez.
eski insanlar kanatlı atlardan bahsederlerdi. masallarda da devlerden zaten bahsedilir doğru. gerçekte var olmayan hiç bir şeyi insan hayal edemez. Mitlerin ve efsanelerin bahsettiği bazı olaylar bize her ne kadar masal gibi gelse de, islami kaynaklarda sadece gökyüzünde yani dünyanın dışında kâinatta yaşayan cinler hariç 70 türlü acaip mahlukat olduğundan bahsedilir. o Hollywood un çektiği fantastik avatar filmleri boş değil yani. o nevi mahlukatlar var şimdilik gizli oldukları için çok dillendirilmiyor. kıyamete yakın tamamen yeryüzüne inecekler ve insanların hepsi de bunları görecekler. evet..
seyahatnamenin 7. cildinde anlatılan dehşet verici olaydır.
Kafkasya topraklarında, obur dağı ismiyle geçen bölgede, şevval ayının 27. Gecesi yaşanmıştır.
Gökyüzünde şimşekler çakıyor ve aynı anda cadılar savaşıyormuş. Birbirlerine alev topu atıp, kanlarını içiyorlarmış.
Merak edip Okumak isteyen olursa, kitabın cildini de yazdım. Sonuçta dünyaca ünlü bu seyahatname unesco kültür mirası listesine bile girdi. Ayrıca koskoca Evliya çelebi, yalan söyleyecek değil bence...
Oha aq nasıl bi hayal gücüdür bu
Bu kafaları yaşamak icin bi servet harcamıştım zamanında ama erişemedim
Sadece kanal d nin amblemindeki topu aramıştım saatlerce ekrandan zıplayıp kanepenin altına girmişti.
Evliya Çelebi guvenilmezdir. Nil nehri kıyısında bir köyde timsah silken adamı da yazmış. Adam güya yemek artıkları ile alıştırmış timsahı. Bir gün sırt üstü yatarken görmüş dişi timsahı, silkmis. Timsah alışmış. Bundaki lezzeti insandan alamıyorum demiş herif.
