Gerçek bir türkçü olarak 2015 yılında göktanrı inancına sahip olmanın gericilik olduğu kanaatindeyim. O kültür yaşatılmalıdır fakat inanmak ayrıdır. Hem şamanizm hem göktanrı inancı kültürümüzün başıdır. Ama göktanrıya inanmak bir italyanın mars'a tapmasından farksızdır. Bu yüzden tengricilik ve şamanizm kültürü yaşatılmalı dinler serbest kalmalıdır, yurdu geriletmeyeceği sürece.
göktanrı inancına mensup biri olmadığım halde göktanrı inancına sempatiyle baktığımı söyleyebilirim. ne de olsa saygıdeğer bir din. atalarımın dinine hakaret edip, küçümseyemem ben.
üstelik çok insancıl, ilerlemeci ve toplumcu bir yapısı var göktanrıcılığın.
anaerkil bir yapıda olması;
doğaya sevgi ve saygının ön planda olması;
kadın erkek eşitliğini benimsemesi;
tek tanrı inancına sahip olması;
adaletli bir ahiret inancının olması (kötüler tamuya, iyiler uçmağ'a)
temizliğe ve ahlak yapısına çok önem vermesi gibi.
semavi dinlere bakacak olursak dahi; dünyaya yüzbinin üzerinde farklı peygamber indi. yani semavi dinlerden önce de hak dinler vardı yeryüzünde. islamiyette de var bu konu.
büyük ihtimalle göktanrıcılığında kendi zaman diliminde geçerli olan hak dinlerden biri olduğunu düşünüyorum. çünkü putperestlik, çok tanrıcılık, farklı ilahlara tapma gibi ilkel ritüellerden eser yok göktanrıcılıkta. tanrı'nın tekliği çok bariz vurgulanıyor, cennet cehennem kavramı da.
büyük olasılıkla göktanrıcılık bulunduğu zaman diliminin hak dini idi. (semavi dinlere inananlara göre de)
