beklediğini alması nerede ise imkansız olan insandır. insanlar bir tuhaf bu aralar... bir yozluk almış başını gitmekte, buna bağlı bir saygısızlık. özür dilemeyi, hatayı kabullenmeyi kusur sayıyor bir çoğu... anlamaktan ziyade anlatmak istiyor, yaşatmaktan daha çok yaşamak istiyor, susmaktan daha çok konuşmak, ayakta kalmaktan daha çok oturmak... istekler beraberinde diğer istekleri getiriyor. bir çok insan inançları dolayısı ile, görüşleri dolayısı ile, tipi dolayısı ile, zevkleri dolayısı ile ayrıştırılıyor. ve her ayrı güruh diğerlerine düşman oluyor. hatta ittifaklar dahi kuruluyor bu ayrılan gruplar arasında. birbirleri ile dayanışma içinde savaşıyorlar... tuhaf bu aralar insanlık ve insanlar. anlatmaya çalışmasan dahi anlamaya çalışırken yoruluyorsun. tepkilerini, tavırlarını, yaptıklarını ve yapmak istediklerini anlayamıyorsun... belki de erken bunamadır, bilinmez. ancak biran önce bitmesini dilemek en kesin çözüm gibi görünüyor bu ısdırabın...
