90li yıllarda çocuk olmanın en güzel yanlarından biridir ne varsa eskilerde varmış dedirtir. Bütün şarkıları çok güzeldi özellikle aşkın gözyaşlarıyla gökhan semiz öldükten sonra çıkardıkları ıstanbul şarkısı bir başkadır.
köydeki kırolardan inan burda da var
herkeş birazcık zöppe herkes birazcık davar
medeniyet başka şey hele gözünü sevdiğim
dile kolay ne yapsın on beş günnük şeherliyim. *
(bkz: dokundur)
neşelenmek için müziği kullanan insanın sık sık dinlediği gruptur.
--spoiler--
Bir tatlı huzur almaya gittim baramişa,
Badigartlar benziyordi camişa,
Kokteyl içerkene ihtiyacim yok kamişa,
Alkolsüz kokteyl neylesin benim gibi yürekten yanmişa.
--spoiler--
gökhan semiz'in vefatına kadar misyonunu başarıyla yerine getirip bir nesli eğlendirmiş,espri dağarcığını genişletmiş,geç çocukluğun ve yeni ergenliğin puslu ama mutlu hatıraları arasında yerini almıştır.
kimi sıkıntılı ve moralin bozuk olduğu anlarda imkan varsa canlı yoksa zihne bir grup vitamin şarkısı konup dinlenip gülümsetebilir insanı.
ne diyim teşekkürler size her nerede yaşatılıyorsanız...
