geçenlerde internette bir araştırma yaparken fotoğraf gördüm ve aklıma bu yazar geldi. baktım meğer profil fotosu o gördüğüm fotoymuş. bankalara zeval gelmesin amin.
artik ne kadar gorduysem bu ismi random guleceğim zaman boyle guluyorum . yanliş anlasilmasin.
baska konuda bazi seyler soylemek istiyorum. sii lere gore sunniler de musluman ama sunniler kabul etmiyorlar bi turlu anlayamiyorum.
dil bilgisi vb. uzerinden laf atmak ise gereksiz kişinin kendini kuçuk duşuren bi hakaret tarzi bence. kafa kesme olayi ise bu dini en şiddetle savunan fiziksel eylemlerde bulunup klavye başindan laf ebeliğini tercih eden grubun yaptiği islamda olan bi eylem onlara gore . size gore onlar da musluman değil. harbiden size gore kaç çeşit islam var? sanirim 72 ye kadar yolu var.
baska bi konu islamin merkezi arabistandir siyasal olarak belki iran olabilir tabi sunniler kabul ederse musluman olduklarini. diyelim israile karsi savaş çiksa ilk yardim isteyecekleri ulke olacaktir da din kardeşiyiz diye . bu kadar cevabin yeterli olduğunu duşunuyorum.
bu arada ben de dinsizim.
nasıl olur da bu insan iran'ı islam'ın merkezi yapar ? aklım almıyor doğrusu.. iran orta avrupa'nın en ünlü şehirlerinden biridir ve her yıl binlerce turist iran'a gider ve iran ekonomisi kalkınır.. hala inanamıyorum greaw hala nasıl olur böyle şeyler söylersin...
bu adamla birbirmizi sevmeyiz * ama cinsel kimliği üzerinden sürekli yanlış anlaşılmasına ve protest tavrının nonoşluğa yorulmasına üzülüyorum. güzel de yazar.
selam, alevden gözleri şenlik ateşi gibi parlayan kadın! büyük volkanik patlamadan sonra parmaklarımla ekstradan mesai yapıp, en hafifinden bir rüzgar ile dağılabilecek gibi inşa ettiğimi zannetme gafletinde bulunduğun dinimi savunmaya geldim.
gündelik, vasat algıların paslı kapılarından sığmayacak kadar taşkın bir inanç ile bağlı olduğum dinim, mezhebim; koparılmaya çalıştığım köklerimdir. -ki koparabilecek tek bir şey tanıyorum- tanıyor, lakin bulmakta güçlük çekiyorum. bir yeşil bilezik; hani fuarlardan aldığımız, ışığı geçtiği halde atmaya kıyamadığımız, en derin sırlarımızı içine gömüp -gömdüğümüzü sanıp- akdeniz'in azgın sularına bıraktığımız... işte o büyülü bileklik -özellikle uyumamaya çalıştığım ıssız gecelerde- tanrı'nın evinden dahi öte bir şekilde beni bu toz bulutuna bağlayan yegane şeydir.
halk arasındaki adı aşk olan bu azize, breton'un metresinin bile sahip olabildiği eşsiz çizim ancak ve ancak katolik olmayan birine karşı içimde yükselen bir denize dönüşür ise dinimden, kendimden ve hatta köklerimden sıyrılıp, 60'larda çekilmiş bir filme yeniden başlar gibi hayatımın sıfır noktasına dönmeyi göze alabilirim. fakat o zamana kadar;
isa seni korusun ve kutsasın. santa maria'nın kırık kanatlarından sana yeni bir yol sunsun. aklının amansız gelgitleri kalbinin kıyılarına vursun. doğru yolu bulman dileğiyle...
