satie'nin bu gnossienne'lerinin birincisi adamı afallatır ve durduk yerde insana hayatı sorgulatır, felsefe sularına garkeder bünyeyi. ayrıca bunu seven bunu da sevdi:
gnossienne#1 en bilindik olanıdır. başka bir müziktir. alır götürür insanı uzaklara. bir de Claude Chalhoub tarafından yorumlanmış bir hali vardır ki, aman aman.
dinlediğim en iyi piyano müziklerinden bir tanesi. çok sade, gösterişsiz, yumuşacık. dinlerken gözlerinizi kapatıp sadece ses odaklanmanızı tavsiye ederim. o sizi nerelere götürecek görün.
"müzik neden doğa üstü bir sanattır?" yahut "sadeliğin içinde neden bu derece güzellik vardır?" sorularına cevap olarak verilebilecek cevap budur. satie o kadar gösterişten uzak, o kadar sade, o kadar derinlikli bir eser ortaya çıkarmıştır ki hayran olmamak elde değil. geceye en çok yakışan melodidir bana göre. üçünü birbirinden ayırt etmek zor lakin ikincisi beni daha çok etkilemiştir. ayrıca canımız ciğerimiz erkan oğur da bu eseri çalmıştır. cihan gülbudak da thereminiyle bu eseri icra etmiştir. farklı farklı enstrümanlarla da her birinden farklı bir tat almak mümkündür.
