11 yaşındayken gitmiştim. izmirde ve türkiyenin her yerinde olan sıradan yemekler, gümüşhanede yaklaşık 3-4 gün aç kalmamdan sonra o kadar güzel gelmişti ki... tadı hala damağımda. sabaha karşı sporcu kafilesiyle içtiğimiz çorba, daha sonrasında bitiremediğim harika pide. yemekten sonra caddeden karşıya geçip, ayaklarımı karadenize sokmak istemiştim. çünkü pek derin görünmüyordu, hatta hiç derin değildi bence.. ama gümüşhanedeki dağdan düşme maceramdan sonra bir de kırılmanın yoğun olduğu karadenize düşmemi hayal bile etmek istememiş olmalılar ki beni oradan alıp tekrar yemek yediğimiz sıcak mekana götürdüler. giresun, aklımda böyle güzel kaldı işte.
en iyi pidecisi turhanlar pide olan şehir. hatta türkiye'de böyle bir tat göremedim pidesever bir vatandaş olarak. şansınız olursa yaklaşık 30 yıldır hizmet veren bu restoranda siz o pidenin bir tadına bakın. her yazın gelmesini iple çekiyorsam bu giresun'un macunlu pastası ve turhanlar pide'nin yağlı karışık pidesi içindir. ayrıca giresun'u ziyaret eden ünlü kesimin de tercih ettiği bir yer. ziyafet sonrası kaleye doğru da şöyle 10 dakika yürüyüş, o temiz hava ve yeşil kokusu. özledim üniversite günlerini layn.
burger king açılmamış,bütün şubelerini oraya kaydırmış gibi. 5 katlı amk. üniversitenin hemen önünde. adamlar işi biliyor. yakında bi dondurmasını yerim kısmet olursa.
olm karadeniz lehçesi diye bir şey yok amk. rize de trabzonda filan duyarsınız o dizilerdeki lehçeyi. yoksa giresunlular da sizin gibi konuşuyor. şahsen ben kendimden biliyorum.
"Cadde yapalım" deyimini Giresunlular anlar. Gazi caddesinde boş yere bir aşağı bir yukarı gidip gelmektir. Özlediğim memleketimdir. Fındıkta dünya çapında üne sahip sevilesi doğu karadeniz bölgesindeki memleketimizdir.
