Gücüm. Giderek azalıyor. Aksi halde bir zamanlar doğru dürüst ağlayamayan ben şimdilerde dokunsanız ağlayacak modda olmazdım.
Bu vaziyette olmayı ben seçtim ama sorun bi neden seçtim. Zamanında bunu yapmasaydım şimdiki halimden daha iyi olmayacaktım. Sonrasında yaşanacaklardan kaçmak için yaptım. Asi olmamak için...
ben nasıl bir yere geldim şimdi böyle????? bunlar sadece bugün açılan/tartışılan saçma sapan başlıklar.
özellikle siyasi tarafların birbirine salak salak bok atmasından yıldım. tarafı ne olursa olsun. emin olun siyasi bir kimliğim yok, çünkü hepsinden midem bulanıyor. insani değerleri siyasete alet etme işini herkes yapıyor ve aynı anda ilginçtir ki herkes de buna karşı çıkıyor.
insanların dindar ve dinsiz, sağcı ve solcu, türbanlı ve türbansız, kevaşe ve namuslu, türk ve kürt, erkek ve kadın, fakir ve zengin olarak ayrılıp bunlara göre değerlendirilmesinden bıktım bıktım bıktım.
mutluluk. dışarıda gezerken, otobüste, metroda veya diğer yerlerde gördüğüm herkes mutsuz. bakışları o kadar donuk ki. insanlar artık hayattan zevk almamaya başladı.
insani ilişkiler. yaşlı insan edebiyatı gibi gelse de bu bir hakikat. düşünün komşumuzu tanımıyoruz ve en kötüsü de tanımak istemiyoruz. bir kendine gömülmüşlük, bir bencillik, bir kaçış..
sonu nereye gider bilmiyorum. ya insanoğlu yeter lan! deyip çıkacak kabuğundan ya da yalnız gebericez. durum kötü.
