Keşke 2 dk önce çıksaydım demenize sebeb olan toplu taşımanın hayati önem taşıdığı şehirlerde önem arz eden hadise.
bir bahtsiz bedevi bir de ben dedirten olay.
anlamadigim sekilde surekli basima gelen talihsiz olay. tam platforma inerim tren gider.
metroda bir tanıdık uğurlandıysa yaşanacak olay. sanki metro gözden kaybolana kadar içinizden geçen düşünceleri giden kişi duyacakmış gibi metro kaybolana kadar farklı bir ruh haliyle izlenir metro. kendisi gidince kekremsi gülüş belirir, kimi zaman hüzünlü.. *
tren: ne bakıyon öküzoluöküz?
genç delikanlı:özür dilerim abi, içimden geldi bi anda işte nabayım, öküzüm galiba ben.
tren:tamam lan, emrah takliti yapma hemen daşşaam.
genç delikanlı:neyse abi, ben artık gideyim.
tren:niye geldin buraya o zaman yapraam?
genç delikanlı:sana binecektim de abi işte nasip değilmiş, başka sefere artık. *
tren:gel lan kaçmaa duur... alla alla, burda bi yanlışlık var gibi, sanki bu bölümde ben kaçıyodum.
