bugünü yaşamaya ve yarını kurmaya zaman bulamamıza sebep olur. insanın geçmişini sorgulayıp, hatalarından ders alması, neden-sonç ilişkileri kurması olgunlaşmadır. Ama bu hatalardan dolayı sürekli pişmanlık duyması, keşkelerle başlayan cümlelerden kurtulamaması insanı mutsuzluğa iter ve yerinde saymasına neden olur.
tarihin tekerrürden ibaret olduğunu dü$ünerek gelecekte hata yapmamaya neden olacak durumdur. diğer bir neden ise, geçmi$te ya$anılanların $imdiki zamandan daha güzel olmasıdır.
kendisine göre yaşadığı olayları kaldıramayan bunyelerin içinde bulunduğu durum...
çok sevdiği insanın bir anda onu terk etmesi, çok sevdiği bir yakının vefat etmesi, kişinin kendi yaptığı hatalardan dolayı çok sevdığı insanı kaybetmesi ve o hatayı yapmasaydı herşeyin belki de daha güzel olabileceğini düşünmesinden dolayı yaşar geçmişle...
belki de gelecek hiç birşey ifade etmiyordur kişi için, ne zaman düzeltmeye kalksa kendini gelecek için ne zaman yeni bir başlangıç düşünse yine geçmişle yaşayanlara denk geldiği için vazgeçmiştir gelecekten ve geçmiş onu mutlu ediyordur...
belki de; hala o ince parmaklı küçük bir el gelip çevirmemiştir yüzünü geleceğe, ya da olmak istememiştir birisi ince parmaklı küçük bir el...
belkiler ve keşkeler bitmemiştir daha hayatında ve bitmemek için direniyordur, beynin de, yüreğin de ve tüm vucudun da...
geçmişle yaşamanın daha kötüsü geçmişte yaşamaktır. geçmişten ders almak yerine geçmişe saplanıp kalmak, pişmanlıklar, keşkeler içinde boğulmaktır. geçmişten alınan derslerin geleceği şekillendirmesi gerekirken, geçmişe saplanan kişi geleceği yokmuş gibi hareket edip kendini harcar.
