geçmiştir geçmeyesice o kadar çok an vardı ki dondurmak istediğim zamanı, hepsi geçmiş denen çöp kutusunun içinde kaldı keşke dönebilsem geçmişe ve dondurabilsem zamanı, görmek istediğim an'a hapsetsem kendimi ve sussam sonsuza kadar.
evet geçmişi unutamazsın, geçmişi yok sayamazsın ama ona takılıp da yaşayamazsın, sen değişmedinse de şartlar değişmişdir. çok kurcalamamalı. kurcalarsan da he böyle yapayalnız kalırsın amk, ohh.
içinde bulunulmayan herhangi bir şey için kullanılan kelime desek yine tam açıklanmamış olunur. Asıl sıkıntı hiçbir şeyin geçmemesi sözlük. Geçen tek şey zaman onun dışında insanın geçmişi gittiği her yere kendinden önce gider. Geçmez, unutulmaz, hep kalır izi kalpte, beyinde.
Geçmişe mazi derler. Özellikle kin tutmaya meyilli kişilerin bu cümleyi sık sık kendilerine telkin etmeleri gerekiyor. Zira geçmişteki bir hataya takılıp bugünün güzelliklerini kaçırmak; evlerimizde bitmek bilmeyen bir huzursuzluğu yaşamak ve yaşatmak anlamına geliyor.
Birçoğumuz için dipsiz bir bataklıktır. Attığın adımları geldiğin yoldan geriye izleyemeyeceğini çamura ve pisliğe batana dek anlamazsın. Battığındaysa yönünü geleceğe çevirmiş olman hala bataklığın içinde ayaklarını sürüyor olduğun gerçeğini değiştirmez. O yüzden büyük başarılar ve muazzam güzellikler barındırıyor olmadıkça (ki fazlasıyla beklenmedik bir durum olurdu bu) dönüp geçmişe bakmak batmayı göze almayı gerektirir.
Yönümüzü daima geleceğe ve aydınlığa dönmeli; yüzünü güneşe dönen çicekler ve çocuklar gibi.
nasıl desem, mesela gece bir anda uykudan uyandık ve evden tıkırtılar geldiğini duyduk. ev boş ama. tek yaşıyoruz. ses geliyor, tedirgin de ediyor belki ama sonra düşününce bir mantığa oturtabiliyoruz, bir anlamı oluyor. genleşen eşyalar olabilir bu. ya da çıtırdayan buzdolabı. açık pencereden esen rüzgar da olabilir. bunları düşünüp gelen sese bir anlam yüklediğimiz vakit kafamızı gömüp yatarız tekrar. işte geçmiş, anlamlı olan ne varsa gömdüğümüz yerdir.
