aynı karşılaştırmayı bir de tersinden yapalım. suriye ye ve mısır da yaşananlara gayet doğal olarak üzülürken gezi de vefat edenleri umursamamak veya neredeyse hak ettikleri noktasında görmek kaç yüzlülüktür acaba? diğerini yapan samimi olmayabilir, eyvallah, kabul ama madalyonun öbür yüzüne gözlerini kapatanları hangi konuma yerleştirelim şimdi? sahi, onu nasıl yapalım babuş?
