yakınlarını kaybeden ya da büyük felekatlerle karşılaşan insanların başlarına geleni reddetmesi misali, inkar ettiğinin yok olmamasından-zıttına inandığının kahrolmamasından müşteki felsefe insanının fiyakalı önermesi.
gerçek diye bir şey yoktur demek kendi acziyetini selamlamak, bizzat gerçeği tasdikleyip
saygı duymak ve işte ironinin ta kendisi değil mi?
tek doğru ve tek yanlışın olmadı evrende gerceğin de göreceli kısımlarının var oldugunu varsaydıgımızda, önerme doğruluga cıkar..
gercek, yansımanın olmadıgını söyler ama evren yansımalardan ibaret vardır.
en basiti; zıt kutupların birbirini cekmesi, kişi kendisindeki eksikleri fark etmeden karsısındaki eksikleri görüyor oluşu, vs vs.
yansıma gercekliğin kopyasını oluşturdugundan, gercek denen olgu özünde yoktur.
