yüce türk gençliğinin yüreğine vatan millet ve din aşkını yerleştirmek adına yapılması gerekendir. bu çağlarda gençler sözde aşk adına her türlü rezilliği yapmakta bunun yanında ise asıl aşık olması gereken değerlerini unutmaktadır. hiçbir aşk milli ve manevi aşklardan daha üstün değildir ve olamaz. hem gençlik çağlarındaki sözde duygusal ilişkiler ahlaki yöndende sıkıntılar doğurmakta yüce türk ün evlatlarını ahlaksal yozlaşmaya götürmektedir. bunun önüne geçmek için devlet eliyle çeşitli yöntemlere başvurulmalı bir şekilde bu tip ilişkilerin önüne geçilmelidir. en azından milli ve manevi aşkları tam olarak özümseyene kadar bu tür gönül ilişkilerine girenler cezalandırlmalıdır. unutmamız gerekirki dünyaya hakim olmak isteyen bir millet önce gençliğini her yönden en sert şekilde eğitmelidir.
öğretmenler tarafından çalışılsa da sadece kısıtlanmayla kalır bu eylem. çünkü gençler bir yolunu mutlaka bulur. bir de veli toplantılarında sanki üstüne vazifeymiş gibi öğrencilerin aşk hayatlarını aileye açanlar vardır ki yedikleri küfürü tarihte kimse yememiştir herhalde.
sadece duygusal ilişki olsa iyi hayatını erteletiyorlar amk. standart uygulamanın dışına çıkarmıyorlar.
oku, bir işe gir, evlen, çocukların olsun, onların geleceğini kur.
derken hep başkaları için yaşadığını farkedip hevessizleşiyor ve en yakınlarına içten içe duyduğun hınçtan mıdır nedir bilinmez hissizleşiyorsun. ve.... unutmaya başlıyorsun gençlik hayallerini, umutlarını ve o duyguyu. robotlaşıyorsun ve derken birgün olan oluveriyor ve ertelediğin hayat senden intikam alırcasına canını yakıyor elindekini senden alıvererek.
işte o zaman anlıyorsun ve kendin için yaşanmamış bir hayatla yüzleşmenin soğukluğunu acı bir şekilde hissediyorsun.
bırakınız sevsinler. yeter ki ne içlerindeki ruhu ne de başka bir canı öldürmesinler.
