hala bu dizi kadar güldüren bir dizi yok. gülmekten diğer espriyi kaçırırdık izlerken, o yüzden her bölümünü en az iki kere izlemişimdir. ulvi'yi, koyu bilal'i, keçe kardeşler'i, devir abi'yi özledim lan...
bittiği gün ağladım lan ağladım işte , bir damla sadece. ben de bilmiyorum mal mıyım neyim aga.
işler güçler ve leyla ile mecnun de yavaş yavaş sıkmaya başlama sinyalleri verdi. eh tekrarları ile idare ederiz artık.
keşke ilk sezon hiç bitmeseydi, hiç star tv'ye geçmeseydi...
başlamadan önce tv'de dönen tanıtımlarından dolayı hayli merak etmiştim diziyi. ilk bölümünden sonra da kaygılar içerisindeydim. şöyle ki beğendiğim hiçbir dizi dikiş tutturamıyordu. bu yüzden pek dizi takip etmezdim. hatta gece gündüz diye bir polisiye dizi vardı yine kanal d'de. takip etmişliğim dizinin kalitesinden değildi, bilmiyorum nedensiz sevmiştim* dizi erkenden öyle dandik bir final yaptı ki, inanılmaz sinirlenmiştim. velhasıl kelam o diziden sonra geniş aile'ye kadar hiçbir dizi takip etmedim. geniş aile'ye gelecek olursak; kendi açımdan diziye öyle ısınmıştım ki, her gün yeni bölümü çıksın istiyordum. kötü bir karakter olan bilal'i öyle sevmiştim ki, mizahi kalite bakımından o muazzam olan repliklerini ben söylemişim gibi böbürleniyordum. her karakteri benimsemek mümkündü yani. dizi de tutunca artık, arkadaşlarla geyiğini yapmak hobi olmuştu aramızda. sonra efendim ilk sezon geldi geçti, cevo askere gitti, geldi, dizi star tv'ye transfer oldu derken senaryo -108 bölüm dile kolay- yaratıcılık sıkıntısı çekti ve kalem tükenmeye başladı. artık tadında bırakmak lazım geldiği için son sezonu takip etmedim ve son olarak final bölümüyle defter kapanmış oldu.
şimdi sanıyorum hafta içi her gün ilk sezon bölümleri tekrar yayınlanıyor. keşke şu an izlediğimiz, dizinin yeni bölümleri olsaymış diyerek takip ediyoruz zevkle. replikleri hatırlıyoruz, öyle gülüyorum ki bazı sahnelere; acaba bölüm ilk yayınlandığında da böyle gülüyor muydum diye düşünüyorum. neyse ya ooo ne yazmışım yuh.
şöyle noktalayalım, "geniş aile diye bir dizi vardı..."
türkiye'nin en iyi komedi dizilerindendi. özellikle diyaloglar konusunda şimdilerin gözdeleri leyla ile mecnun ve işler güçler de dahil olmak üzere tüm türk dizilerinden daha iyiydi.
-o tablo ne öyle cevahir?
-bu mu? bu dedemden kalma. yağlı tablo. dedemi kolestrolden kaybetmişiz, bari bunu kurtaralım diye uğraşıyoruz.
aslında 2. sezonu da çok komik olan dizi. ama ana karakterler sürekli değişince hikaye çok başka yerlere gitti. özellikle ikinci sezonda ki 24 ve zombi bölümleri dehşet komik.
