sabahtır.
yazar hakkaten zamana çok uygun bir yerden yakalamış. o kadar etkili olduki şehir kameralarından, eskiden kaldığım bir şehri izlemek isteği doğurdu.
ne gördüm ?
kendimi gördüm diyelim. sabahın ayazında yolda yürümek, gidilecek yere girildiğinde sıcaklığı hissedip, gevşemek. daha ifade edemediğim bir sürü duygu.
ha bak bir de sevinçe sebep oldu.
son zamanlarda mekanların değişime uğramasına acaip kızar olmuştum ama orada değişmeyen yerler görünce sevindim.
Saatın 5 ve 6 oldugu sıralar da sabahlar guzel kokar; heryer buram buram çam kokar. Kusların sarkıları daha da bır hostur, telasesızdır seslerı. Yollar da kendı adımlarının seslerıyle yururken, baykus seslerı de sana arkadan eslık eder. Cok guzel bır duygudur sabahları sokaklar da dusuncelere bogulmadan yurumek.
