Beni koyup koyup gitme, n'olursun
Durduğun yerde dur
Kendini martılarla bir tutma
Senin kanatların yok
Düşersin yorulursun
Beni koyup koyup gitme, n'olursun
Bir deniz kıyısında otur
Gemiler sensiz gitsin bırak
Herkes gibi yaşasana sen
işine gücüne baksana
Evlenirsin, çocuğun olur
Beni koyup koyup gitme, n'olursun
Mutluluktan uyuyamamak diye bir şey varmış, 25 yaşında öğrendim ben bunu.
Başını omzuma koydu bugün, sanki dünyanın tüm yükünü, yaşamanın yükünü, ölmenin yükünü aldı omuzlarimdan. işte tam o an durmaliydi zaman, tam orada ölmeliydik, varsa cennet diye bir yer, tam orasi olmalıydı.
