Her zaman, hep kötü insan olmaktan sıkıldım artık. Ne istiyorsunuz benden bu kadar sevmiyorsanız istemiyorsanız olmayın hayatımda , bana yük olmayın var olan yüküm cidden bana ağır zaten.
Mutlu insanların mutlulukları birbirine benzer, mutsuz insanların mutsuzluğu ise kendine özgüdür. Sevinç neredeyse kollektif bir duygudur, mutsuzluk ise genelleştirilemeyecek kadar kişisel. Bu yüzden de insanlar mutlu olduklarında anlatacak yer ararken hüzünlerini ellerinden geldiği kadar saklamaya çalışırlar.
Ellerin nerede? Hissetmek istiyorum artık seni. Bulamamaktan o kadar çok korkuyorum ki. Hislerin en kuvvetlisi senin rüzgarındır, savurup durur benliğimi. Uçmak fenalığına kapılmışsam, senden ayrıysam tozu üflesinler gözlerime. Hissedemiyorsam seni, neden ayıplansın ki cesedim. Cesedimin sen kokmasını isterdim. En temizinden, sadece sen.
Geceler bazen korkutucu bazen ise sessizdir. insanı düşünmeye sevk eder. Yalnızlığını ve tek oluşunu hatırlatır. Esasında gerçeklerle yüzleşmeye ve yarını düşünmeye sevk eder. Geceler güzeldir. Geceler benimdir.
ilk başta irrite edici derecede uygunsuz dursa da yüklü ve derin anlamlar içeren atasözü. Şöyle ki pek çok kimse aşina olduğu bir alan veya konudaki aksaklıkları çeşitli nedenlerden ötürü bilemez veya dile getiremezken harici bir takım unsurların her türlü kaygıdan uzak bir şekilde konuyu kavramış olması.
Kimi zaman insanda hayvanca bir zalimlik olduğundan dem vurulur, ama hayvanlara yapılan korkunç bir haksızlık, bir hakarettir bu. Bir hayvan asla insan gibi zalim olamaz; böylesine ustalıklı, böylesine sanatsal bir zalimlik insanda olur sadece.
Karamazov kardeşler-fyodor dostoyevski
