olanları unutmayın,iyisiyle kötüsüyle..
unutmaya çalışmayın aksine her gün haykırın.onlar sizin yaşadıklarınız geriye döndüğünüzde hep arkanızda olsunlar.
ne olursa olsun iyi ki yapmışım diyebilin.
ben diyorum.
iyi ki seni sevmişim be.
tanrıya şükür edin.
Yüzsüz, arsız ve görevini yerine getirmeyen yöneticilere hala gerekeni yapmıyoruz. Halkın gücü diye bi şey kalmadı bu ülkede, alıştık, ölmeye kaybetmeye susup ağlamaya alıştık. Yılın ilk 6 ayında gırla insanımızı kaybettik ve sadece kınadık. Çok iş yaptık.
Hayat; ne gençlik dizilerindeki gibi şen şakrak, ne de aşk romanlarındaki gibi toz pembe. Hayat; bir çocuğun göz yaşları gibi ıpıslak ve ölüm kadar da gerçek.
Insan büyüdükçe umutlari azalir mi? Eskiden cok daha umutluydum oysa hayata dair. Yaşadıkça bazi seyleri umudum tukeniyor. Çevremdeki insanlari gördükçe mutluluk diye bir kavramin olmadığını görüyorum. Sanki hayata hep mucadele icin gelmisiz de olmayacak seyleri arıyor gibiyiz. Ayrica nankoruz biraz da.
