"ben Filistinli çocuk;
doğduğumda kendimi savaşın içinde buldum.
gözümden yaş değil, kan gelir...
ben dövüşürüm, zulmün tankına karşı.
oyun nedir?
Tatmadım ben, benim oyunum savaşmak, hem oyunda vurulursan; ebe olunur.
ben oynarken, ŞEHiT olurum... "
Zarafan o çok beğendiğin kazağa tam 169 tl verdin. Verdin ama giden paran değildi aslında. Giden şey o parayı kazanmak için geçen o genç yaşlarının en değerli şeyi olan zamanındı.
hayata her gün tutunmak için güzel nedenler bulmaya çalışsak da o nedenleri süslediğimiz olaylar ve insanlar bizi üzecekler. Ne üzdüler diye biz neden bulmaktan vazgeçeceğiz ne üzüldük diye onlar üzmekten vazgeçecekler.
çaresizliğin çaresi yoktur ve bir sondur... bundan sonrası yoktur. bundan sonra herşey ama herşey değişir... değişmez diyen, çaresiz için sadece bir yalancıdır...
