Bir otobüs garında tartıştığımız arkadaşımın yanından kalkıp wc ye gitmiştim. Saç sakal karışmış bir amca duvara ellerini sürterek hareket ediyordu. Biraz daha dikkatli baktığımda gözleri görmeyen bir evsiz olduğunu anladım. inanın değmez mutsuz olmaya. inanın ki sevdiklerinizin gözlerinin içine bakarak beraber gülümsemenin tadını çıkarmak için geç kalmak istemezsiniz.
Onu unutmamış olmam ve her ne kadar belli etmiyor da olsam hala acı çekiyor olmam;yok değişmiyor geçmiyor ne yapsam da yapmasam da.hayat onu yine getirip getirip gözüme sokmaya çalışıyor ben de gözlerimi kapatmaya çalışıyorum;ama ne çare,o gözleri yine önümde.
insanlar bana, hayatım boyunca yalnız yaşayabileceğimi ve bunun beni asla rahatsız etmeyeceğini düşündüklerini söylüyorlar, halbuki onların bu sığ düşüncelerine katlanmamın tek sebebi yalnız kalamıyor olmam.
